26-11 t/m 8-1

Tijdje geleden alweer dat ik een blog schreef. Ik hoorde van meerdere van jullie dat jullie met smart aan het wachten waren op een nieuwe blogpost. Ik had het de weken voor kerst aardig zwaar met de kinderen en heb er even geen tijd meer voor genomen, maar ik ben er weer.

Dit jaar is Sinterklaas eigenlijk zo aan me voorbij gevlogen.. opeens zag ik op Instagram filmpjes van de intocht en filmpjes van zingende kinderen zittend naast hun schoen. Sinterklaas, wat voor mij ieder jaar zo’n groot ding was omdat ik zelf altijd de eer had om een piet te mogen zijn bij de intocht in Hoorn. Echt jaren achter elkaar geen 1 keer de intocht gemist en dan nu opeens krijg je er meteen helemaal niks meer van mee in je omgeving. Het was vreemd om hier in de kerst sferen rond te lopen wetende dat heel Nederland in het teken staat van Sinterklaas op dat moment. Nu klaag ik niet over de uitzichten die ik hier had hoor, maar het is gewoon gek om iedereen pakjes avond te zien vieren en tegelijker tijd zit ik hier tegen een kerstboom aan te kijken.
Gelukkig hebben we een aantal Nederlandse pub’s hier en werd er in de week van 1 ™ 5 december aandacht aan besteed. Op 1 December was ik in de bekende: Proeflokaal Rembrandt in Earls Court om sinterklaas te vieren. Even lekker tussen de Nederlandse muziek, Nederlandse mensen, pepernoten, schuimpjes en natuurlijk kwam Sint ook nog even langs. Een leuke avond!

Uiteraard moesten de winkelcentra er aan geloven om vol te hangen met KERST! Van binnen en van buiten. Heerlijk om daar in rond te lopen. Vooral natuurlijk Harrods die van buiten echt totaal verlicht is en ook Selfridges bezocht. De straten verlicht, de bomen, de gebouwen… echt heel bijzonder.
Die avond ben ik ook nog naar Hyde Park geweest, waar Winter Wonderland was opgezet. Een soort klein pretpark zoals wij dat in Nederland kennen, maar dan net even wat meer op z’n Engels. Bij elke stap sta je voor een andere eetkraam en om je heen zie je niks anders dan attracties, activiteiten tenten of eet kraampjes. Het was gigantisch druk want het was op zondag, dus dat was iets minder, maar alsnog even snel rond kunnen kijken.

Maandag 3 dec. had ik met mijn kids een playdate bij Martina en haar kids. Soms zo heerlijk om even niet te hoeven koken want hier in Engeland eten de kids eigenlijk bijna altijd mee bij degene waar ze spelen.. heeeerlijk! En aangezien wij ver weg wonen, zijn de play dates eigenlijk altijd bij de andere kinderen.
’s avonds ben ik met de meiden van school: Bertille, Ines, Josi, Martina, Sandra & Rachele naar de bioscoop geweest naar Fantastic Beasts The Crimes of Grindelwald. Heerlijk hoe wij met 7 meiden zo een leuk clubje zijn geworden en leuke uitstapjes maken samen. Soms met de groep, soms ga je alleen maar met 1 van de groep wat doen. Zo dankbaar voor dit clubje!

Dinsdag had Sam zijn eerste Nativity play. Hij mocht met Nursery (Peuterschool) de kerst sterretjes spelen in de Nativity van Reception (Kleuterklas). Hij was zo trots om op te treden en zien dat wij naar hem keken.. zo schattig!
Verder ben ik op zondag naar Southbank Centre Christmas Market geweest met de meiden en hebben we lekker rond gestruind en gegeten. We zijn uiteindelijk helemaal naar de Tate Modern gelopen langs het water en genoten van de zonsondergang.

De week erna ben ik langs alle winkels geweest op Oxford Street om een kerstoutfit te scoren. Ik had gelukkig een heel leuk jurkje gevonden. In de eerste instantie wilde ik hem niet voor kerst gebruiken, maar ik had helaas verder niks gevonden.

Zaterdag 15 december vierde ik met de meiden Secret Santa en tegelijkertijd het afscheid van Ines. Helaas is zij de eerste van ons die vertrekt en zo snel al. We hebben een heerlijke avond bij mij thuis gehad met cadeautjes, film kijken, karaoke doen en sushi eten. Mijn gezin was het weekend weg dus we hadden lekker de ruimte en tijd om het heel gezellig te maken.

De week erna was alweer de laatste week voor de kerstvakantie en dat was een hele drukke week. Maandag had Isobel haar Nativity play, ook als kerstster in de play van Year 2 (groep 4 in NL). Dinsdag had Iso kerstontbijt en woensdag Sam. Donderdag had Sam zelfs nog een partijtje.

Vrijdag was de laatste werkdag voor de vakantie en wat voor eentje. Hele dag bezig geweest met inpakken. Kids waren uit school en helemaal klaar voor de vakantie. Ik was er ook al klaar voor, maar die van mij begon helaas pas om 7 uur. Ik heb die avond alle laatste spullen ingepakt en ben op tijd naar bed gegaan. Mijn wekker ging om 03:30 want om 05:00 zou ik worden opgehaald door te taxi om naar het vliegveld te gaan. Ik had er zo veel zin in. Even lekker thuis en natuurlijk kerst met de familie. Ik keek er zo erg naar uit.

Om 6 uur was ik op Gatwick en om 8 uur zou mijn vlucht vertrekken. Ik had gelukkig mazzel met ‘maar’ een uur vertraging na het drone gedoe die eerder die week op Gatwick was, maar om 9 uur vloog ik toch echt richting Amsterdam. Papa en mama kwamen me halen en dan duren die koffers natuurlijk eindeloos lang als je ze al ziet staan voor het raam en ze het liefst meteen keihard wilt knuffelen. Terug naar huis heb ik eindelijk weer auto kunnen rijden. Ik mis dat zo erg hier. Niet perse het autorijden zelf, maar meer de mogelijkheid om te kunnen rijden. Ik kwam dus zaterdag rond de middag thuis aan en oh wat is dat gek en heerlijk tegelijk. Je leeft op een totaal andere manier in Engeland, maar zodra je thuis bent, leef je weer precies hoe je altijd leefde. Zoals ik meerdere malen heb moeten horen, was de rust duidelijk verdwenen sinds het moment in het huis in stapte. Ik had zo veel te vertellen en te vragen.

Kerst hebben we gevierd zoals we dat altijd doen en ik keek daar al zo lang naar uit. Met de familie dineren op kerstavond, cadeautjes uitpakken, foto’s maken, muziek maken, met de nichten en neven op zolder slapen en in de ochtend met z’n allen wakker worden en samen aan het ontbijt. Hoewel ik de familie in Nederland normaal ook niet echt zie ik de 3 maanden dat ik weg was, had ik toch in Engeland het idee dat ik echt iets miste en dat ik er zo naar uitkeek om iedereen weer te zien, heel gek! Kerst was geweldig en op tweede kerstdag hebben we ook nog eens verlaat sinterklaas gevierd.
En dan toch echt weer doei zeggen tegen iedereen en nu echt voor 7 maanden nog, want mocht ik nog wel terug komen in de tussentijd, zal dat niet op een moment zijn dat iemand jarig is of er een verjaardag wordt gevierd.

In de twee weken dat ik thuis was heb ik vooral zoveel mogelijk mensen proberen te zien. Veel broodjes carpaccio geluncht omdat ik dat zo moet missen hier in Engeland, uiteten geweest met oud collega’s, met Quinten gechillt op de bank of in de bios, dagje sauna met Elies en mam heerlijk even echt relaxen, genoeg leuks dus! Maar dat leuks maakt het ook weer een stuk lastiger om weer weg te gaan omdat je eigenlijk zo snel alweer went aan je ‘oude’ leventje en die moet je na 2 weken weer gedag zeggen. Even wordt je bewust van dat je leven zo normaal leek, maar dat het eigenlijk echt wel speciaal is. Het zijn echt de kleine dingetjes zoals een filmavondje op de bank met het gezin, even de stad in met iemand, een koffietje doen op het terras, een spelletje in de avond met pap en mam wat toch grote dingen zijn als je beseft hoe erg je dat moet missen als je aan de andere kant van de Noordzee woont.

Weggaan was moeilijk en verdrietig, maar zodra ik door de douane was op het vliegveld was ik toch wel weer ingesteld op waar ik naar toe ging en wat er op me stond te wachten. Ik werd opgehaald door Sandra die me kwam helpen met mijn koffers omdat het vorige keer zo’n gigantische ramp was. We hebben even wat geluncht op Clapham Junction en ben toen met de taxi naar huis gegaan. Ik kwam thuis in een leeg huis.. ik vond het vreselijk en wilde het liefst zo snel mogelijk naar huis. Ik ben naar boven gegaan, heb mn koffers uitgepakt en ben met Quinten gaan facetimen.. even afleiding. Rond het avondeten toen ik aan het koken was, kwam het gezin thuis en dat voelde al veel beter. Even een andere energie om je heen dan heimwee. De kinderen waren blij me te zien en van Iso kreeg ik meteen een kettinkje om m’n nek. ’s Avonds heb ik het als enige avond echt even moeilijk gehad. Isobel was continue aan het huilen als mama naar beneden ging en dat maakte mijn humeur er ook niet beter op. Ik had 2 weken uitgerust en geen gejank en gezeur om me heen gehad en meteen mijn eerste avond zit je 2 uur met gehuil opgescheept. Ik dacht echt: Wat doe ik hier nog en wilde gauw weer naar huis. (Geen zorgen, vanaf maandag ging het alweer goed en voelde het alsof ik nooit was weg geweest)

Maandag hadden de kinderen nog vrij. In de ochtend zijn we lekker naar hun favoriete park geweest. Daar hebben ze 2 uur gespeeld en ik was ondertussen ijskoud. Voor lunch hebben we pizza gegeten en ’s middags met z’n drieën een film gekeken op de bank. Lekker warm onder een dekentje, 2 kids tegen je aan, geen gedoe.. echt een top dag!

Dinsdag begon voor de kinderen school weer. En hoe.. de ‘back to school blues’ waren duidelijk aanwezig en na school was weer zoals het was voor de vakantie. Een huilende Sam onderweg naar huis omdat meneer de woorden: ‘zelf proberen’ niet wil horen. Gelukkig ging het thuis wel weer prima en hebben we een goed eind van de dag gehad. De kinderen moeten weer enorm wennen aan naar school gaan en zijn erg moe na school. Leuk 2 weken vakantie natuurlijk, maar dit is echt een minpunt eraan. Hele schema in de war en naar de knoppen. De komende week gaan we gewoon nog even rustig aan doen met z’n allen en hopen dat het schema er volgende week weer helemaal in zit.

Tot de volgende!

xxx