Mijn au pair avontuur in Engeland ♡

E N D O F T H E L O N D O N C H A P T E R

1-7 t/m 28-9

Juli is eigenlijk vrij rustig en warm begonnen.
Ik kreeg een priveberichtje op instagram van Travel Active of ze mijn foto’s mochten gebruiken op hun account, super vereerd natuurlijk! Ook hebben we voor in September een week gepland dat ik de Instagram story ga overnemen van Travel Active. Dat houdt in dat ik een soort van laat zien wat het au-pair werk inhoudt hier in Engeland en dat jongens en meiden mij vragen kunnen stellen over het werk hier. Heel leuk!
2 juli.. ik weet niet of jullie het voorbij hebben zien komen op het nieuws of op Facebook, maar er was een verstekeling uit het landingsgestel van een vliegtuig gevallen en in een tuin van een zonnende man in Londen terecht gekomen. Nu blijkt dat die tuin in Clapham was … dat ligt naast Balham.. yuk! Kriebels overal toen ik dat hoorde! En de arme man die aan het zonnen was. Valt er opeens een bevroren lijk een meter naast je op de grond. IEUWL!
Woendag speelde Nederland de halve finale tegen Zweden. Mag ik nou net een Zweedse vriendin hebben hier.. gelukkig zijn we allebei niet INTO voetbal en hoefde we niet te vechten omdat NL won.
Vrijdag hebben we een BBQ gehouden bij Rachele met Bertille, Hannah en Sandra Het was heel gezellig en we hebben tot ’s avonds laat in de tuin gezeten want het was nog steeds super warm. Het weekend ben ik met Josi, Hannah en Nathalie naar een rooftop bar geweest in Peckham en zondag thuis gechilled en de finale wedstrijd van de leeuwinnen gekeken. Een zwaar teleurstellende wedstrijd, zoals iedereen wel gezien heeft. Amerika had het dik verdiend om te winnen!
De dinsdag erna had Sam zijn eerste schoolreisje met zijn Nursery klassen naar een boerderij. Hij was helemaal enthousiast en had er heel veel zin in. Het was een hele warme dag, maar ze hebben het allemaal prima gedaan. Die week ben ik met Sandra mossels wezen eten, hebben we een straatartiest bekeken en had ik van vrijdagavond t/m zaterdag ochtend de oppas op de kinderen. Het weekend zijn we met (jawel) alle meiden uiteten geweest en hebben we een allerlaatste groepsfotoshoot gehouden en een heleboel meer foto’s. De lucht achter ons was prachtig paars, roze en geel van de zonsondergang. Zondag naar Camden voor mijn laatste portie steak&chips en cookie dough voordat ik weer naar Nederland vertrok.
En toen was het alweer 15 juli. De laatste week voor Josi. Een van mijn beste vriendinnen geworden in de laatste maanden. Zeker sinds we samen vrijwillig hielpen op school op de zelfde ochtend en daarna elke week samen gingen lunchen. Het was zo gek om te beseffen dat we binnen zo’n korte tijd allemaal afscheid moesten nemen van elkaar. We hebben met zn allen die week goed benut met koffie ochtenden, lunches, park na school met onze kids of uiteten in de avond.
Donderdag heb ik de hele dag cupcakes gebakken voor Iso’s ‘end of school party’ op school en voor mijn eigen afscheid op mijn kleuterklasje.
In de avond ben ik met wat nannies, niet van onze groep, uiteten geweest bij de pizzeria. Heel lekker, maar helaas waarschijnlijk een kleine voedselvergiftiging opgelopen daar. Ik was na de pizza behoorlijk beroerd, was misselijk en had buikpijn. Nog niet zo heel erg gelukkig en de vrijdag ben ik met paracetamol de dag wel door gekomen. Helaas werd ik zaterdag wakker met mega krampen in mijn buik en echt wel ondraaglijk. Het gezin was niet thuis en mijn paracetamol werkte niet voor de krampen. Ik heb in wanhopigheid in de meidengroep op WhatsApp een berichtje gegooid of iemand alsjeblieft medicijn kon brengen en wat licht voedsel. Sandra stuurde meteen terug dat ze zich zou aankleden en mijn kant op zou komen, echt zo lief! Uiteindelijk werkte die medicatie goed en kon ik daar de dag veel beter mee door. Ze is tot in de avond gebleven en we hebben gekletst en een film gekeken. Even afleiding, heel fijn. Zondag heb ik ook nog de hele dag in bed door gebracht om even goed rust te pakken.
Helaas door het gedoe in het weekend heb ik Josi niet kunnen uitzwaaien op het treinstation, wat wel de bedoeling was. Gelukkig hebben we het plan om rond Oktober/November af te spreken met Hannah en Rachele ook, dus niet heel lang voor we elkaar weer zien en we houden contact over WhatsApp.
En toen was het mijn laatste week. Oh wat heb ik hiernaar uitgekeken! Zo ontzettend veel zin om naar huis te gaan en vooral op vakantie te gaan.
Maandag had Sam zijn laatste dag in Nursery en dinsdag was Isobel haar laatste dag op school. Ik ben met Sam die dag lekker naar de speeltuin geweest en boodschappen gedaan voor de middag, want na school was er een picknick in het park met de hele school. Niet iedereen kwam uiteraard maar het was behoorlijk druk! Het restaurant naast het park had grote, met water gevulde, tonnen neergezet en een hele hoop kinderen hadden hun waterpistolen mee. Het was 1 groot watercircus en de kinderen vonden het geweldig! We zijn uiteindelijk tot 6 uur in het park gebleven en ging naar huis met 2 oververmoeide, maar voldane kinderen met nog rode koppies van het rondrennen.
Woensdag was een vol geplande dag. Tam had om 10:30 een oogtest voor beide kinderen ingepland en om 16:30 voor beide de tandarts. Klote planning natuurlijk, maar we hebben het tussendoor toch nog weten te redden naar een boerderij even verderop. Met de bus heen en daar ontmoette we Hannah met haar 2 kinderen. We konden voer kopen en de geitjes en de schaapjes voeren. De kinderen vonden het heerlijk en we hebben er echt wel een paar uur vertoeft. Een ijsje toe en nog even in de speeltuin spelen, was het om 3 uur wel weer tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuis alle kleren uit, ik omgekleed in bikini, en de sproeiers aan in de tuin. We konden lekker even 15 minuutjes afkoelen voordat we naar de tandarts moesten. Als het om water met warm weer gaat, sta ik vooraan in de rij! HEERLIJK! Na de tandarts kids meteen aan mijn been of ze nog een keer onder de sproeier mochten, dus die hebben erna nog zo’n half uur buiten gespeeld. KAPOT waren ze! Allebei vroeg erin en beide binnen 5 minuten vertrokken, daar doen we het voor!
Donderdag was mijn laatste ‘echte’ dag met de kids. We zijn naar een buitenzwembad in de buurt gegaan met Rachele en haar kinderen. We hadden al besloten om vroeg heen te gaan omdat de dagen ervoor het al enorm druk was rond 9 uur en het zomaar kan zijn dat je meer dan een uur in de rij moet om naar binnen te kunnen. Ik was er om half 9 met de kinderen en we zijn in de rij gaan staan. Rachele was iets later maar ik had haar gezegd dat ze gewoon bij mij in de rij moest komen aansluiten want er waren wel meer mensen die dat deden. Gelukkig deed ze dat want voor mij en de kids was het uiteindelijk totaal een uur! Maar uiteindelijk was het het wachten meer dan waard en hebben we een heerlijke dag gehad. Het was de warmste dag gemeten sinds een lange tijd dus het was een hele goede keuze geweest!
Vrijdag had ik alleen een ochtendje met ze. Ouders waren beide thuis en dat vind ik echt het vreselijkste werken. Maar omdat ze lange vlucht zouden hebben naar Thailand mocht ik de deur niet uit met ze. De kinderen vragen alles aan de ouders en zijn continue rond hun kont aan het hangen. Maargoed ik heb ze een beetje geprobeerd in de woonkamer te houden en gezegd dat papa en mama druk bezig zijn met inpakken en dat ze ze met rust moeten laten. Rond 1 uur vetrokken ze en heb ik de rest van de dag gevuld met het opruimen van mn kamer. Ik wilde de kamer zo netjes maken dat er evt mensen kunnen blijven logeren omdat Tam en Chris dat wel vaker hebben gevraagd toen ik weg was en ik kan nou niet bepaald zeggen dat mijn kamer er heel representatief uit zag HAHAHAHA. Ik had een grote vuilniszak gepakt en ben begonnen met alles leeghalen, uitzoeken, weggooien en uiteindelijk was gewoon die hele zak gevuld. Een vuilniszak die 2 keer de grootte was van de vuilniszakken die wij over het algemeen gebruiken in Nederland. OEPS! Zaterdag heb ik het opruimen afgemaakt de hele dag en heb ik wat verhuisdozen gekocht om spullen op te slaan en uit zicht te halen. Ik ga overigens met de auto naar London in September dus wat verhuisdozen om al mijn spullen in mee te nemen naar huis daarna is sowieso wel handig. Halverwege de middag was ik lekker klaar met mijn koffer en kamer en heb ik nog heerlijk even kunnen relaxen. ’s Avonds ben ik als afsluiter op mijn laatste avond met Rachele en Bertille naar Waitress the Musical geweest. Een heerlijke avond met regelmatig kippenvel tot op mn tenen vanwege de zang. Lucie Jones als hoofdrol speelster met een gigantisch mooie stem.

Zondag was het eindelijk zover! Tijd om naar huis te gaan. Ik had zaterdag echt alles zo goed als klaar en hoefde zondag alleen nog echt de aller laatste spulletjes in te pakken. Met toch een beetje buikpijn van enthousiasme en spanning ben ik rond 10 uur onderweg gegaan naar het vliegveld. Ik zag de bui al hangen toen ik bij de bagage afgifte aan kwam, het was mega druk! Gelukkig was de security heel rustig en kon ik bijna meteen door, wat uiteindelijk maakte dat ik 1,5 uur wachttijd had voor ik kon boarden. Maargoed, laptop erbij, blog verder schrijven en een beetje Netflix vloog die tijd zo om. Ik vind wachten op het vliegveld nooit zo erg. Ik weet tenminste zeker dat ik het vliegtuig niet kan missen, want je bent overal al door en ik hou wel van die zekerheid. En toen was ik eindelijk weer op Nederlandse bodem! Jeetje wat heb ik daar naar uit gekeken. Ik knuffelde mijn ouders en ik begon spontaan te huilen van blijdschap, zo fijn om er weer te zijn!
We zijn direct vanaf het vliegveld door gereden naar Sassenheim voor een mini vakantievergadering met de tantes en nichtjes voor onze vakantie naar Indonesië, die nog maar een week weg was!
Die week ben ik met Angela gezellig naar het strandje geweest heb ik lekker geluncht en lekker genoten van het thuis zijn! Kroketten gegeten, xxl frikandel speciaal gegeten en naar de bios naar de Lion King met mam, Elies en Dus.
Woensdag kwamen de sleutelhangers binnen die ik had besteld voor de meiden uit Engeland. Samen vormden we een groep van 8 en aan het begin heeft iemand het Girlsquad genoemd. Ik heb sleutelhangers besteld met Girlsquad London 2018/2019 besteld en voor iedereen hun eigen initaal in een klein bedeltje aan de sleutelhanger vast. Heel leuk!

Zondag was het zover! Eindelijk naar Indonesië! We vlogen gelukkig niet vroeg in de ochtend, dus we konden 8 uur in de ochtend van huis weg. Alles beter dan midden in de nacht onderweg zijn.
We hebben twee heerlijke weken gehad waar we begonnen in Jakarta, met de trein door gingen naar Yogyakarta, naar Bali vlogen en ook nog een paar dagen op Nusa Lembongan hebben doorgebracht. Het was een heerlijke vakantie!

Op maandag ochtend 19 augustus landden we vroeg op Schiphol. Al onze mannen wachtten ons op en na een koffie/theetje zijn we allemaal op huis aan gegaan. Heerlijk om weer thuis te zijn! De rest van de dag heb ik niet veel meer gedaan. Lekker chill thuis, bijkomen van de lange reis en zien om te gaan met de jetlag. Dinsdag heb ik mijn microfoon er weer bij gepakt en kon ik eindelijk weer even lekker zingen.
Woensdag had ik in de ochtend mijn sollicitatiegesprek bij Berend Botje. Ik had een gesprek met iemand die ik nog niet kende, dus ik was heel zenuwachtig en had me heel goed voorbereid. Uiteindelijk was het meer een kennismakingsgesprek tussen haar en mij omdat we elkaar nog niet kende en ik natuurlijk al eerder bij Berend Botje had gewerkt. Ze kwam tegen mijn verwachtingen in met een vacature voor een vaste plek in Midwoud. Ik heb gelijk ja gezegd. Bso vind ik geweldig en sowieso alles beter dan te starten in de inval poule met geen zekerheid van inkomsten iedere maand. Het zijn ‘maar’ drie middagen, maar het is in ieder geval 9 uur zeker weten uitbetaald en dus zekerheid in inkomsten per maand. Ik heb heel veel zin om weer te beginnen. Nu heb ik ook nog de mazzel dat mijn leidinggevende een collega is die ik goed ken en waar ik een goede klik mee heb, dus blijer kan je mij niet krijgen! Met een goed gevoel weg gegaan bij Berend Botje en daarna door naar Toyota, want ja jongens, het was zo ver. Eindelijk kon ik mijn autootje ophalen.
We kwamen bij Toyota en natuurlijk moest er eerst nog van alles worden ingevuld, maar ze stond wel al op mij te wachten bij de deur. Even stiekem spieken tussen het invullen door. Daarna is ons nog wat dingetjes over de auto uitgelegd en laten zien. Daarna mocht Snowie eindelijk mee naar huis (ja, mijn auto heeft een naam gekregen! HAHAHA).
Donderdag gezellig lunch met zus, vrijdag uiteten met Siham en daarna film avondje/nacht bij Quinten met een tourtje naar de McDrive ofcourse!
Weekend lekker chill gedaan en afgesloten met een BBQ’tje met het gezin.

Maandag was whole day packing day want dinsdag vertrok ik weer naar Engeland. Een hele moeilijke dag na een maand thuis te zijn geweest. Mama moest helaas werken maar papa is met me meegereden naar Hoek van Holland. Het ging de hele tijd wel goed, maar ja dat afscheid moment komt toch een keer. Ik had het echt heel zwaar en schrok eigenlijk een beetje van mijn eigen verdriet. Het duurde even voor ik aan de beurt was bij de douane en zolang ik papa nog kon zien bleef ik zwaaien. Uiteindelijk de boot op gereden als een van de laatste, spullen gepakt en naar boven de boot op gegaan. Ik had papa gezegd dat ik naar het dek zou gaan om nog te zwaaien. Ik zag hem staan en ik kon alleen maar zwaaien en huilen. Uiteindelijk een plekje gezocht binnen en bij het werkelijke vertrek van de boot ben ik terug gegaan om echt nog even voor de laatste keer te zwaaien. We zagen elkaar gelukkig en ik was heel blij om tot het laatste moment nog te zwaaien. Toen was het echt tijd om mezelf weer te focussen op Engeland en me weer in te stellen op terug komst daar. Het rijden in Engeland ging verrassend goed, alsof ik nooit anders gedaan had. De rit was ongeveer 2 uur en na een paar keer die gekke rotondes verkeerd te hebben genomen kwam ik rond 11 uur aan thuis. De ouders sliepen al en de kinderen waren niet thuis. Die ochtend kon ik lekker rustig wakker worden, want de kinderen hoefde ik pas rond 3 uur op te halen bij oma. Eenmaal weer met de kids was het alsof ik niet was weg geweest en had ik ook geen last meer van het feit dat ik die dag ervoor zoveel moeite had met afscheid nemen.
De rest van de week en na het weekend op maandag en dinsdag had ik beide kinderen nog thuis. We zijn naar verschillende speeltuinen geweest en hebben gewoon een beetje chill gedaan. Het weekend zijn Sandra en ik naar Salisbury geweest en de Stonehenge. Het kon nu eindelijk omdat het met openbaar vervoer gewoon heel slecht te bereiken is en ik nu natuurlijk een auto tot mijn beschikking had. Het was heel leuk om te zien en we hebben er echt een dagje weg van gemaakt.

Woensdag was Isobels eerste school dag. Sam was helaas de hele week nog thuis. Hij is gewend aan 5 dagen Nursery dus voor hem was het best wel saai ook om niet naar school te gaan. Vrijdag mocht hij een uurtje naar school voor introductie, maar dat stelde voor hem ook niet zoveel voor. Dat weekend zijn we zaterdag met Bertille er ook bij naar Windsor geweest. Naar Windsor Castle en gewoon rond gelopen bij de winkels daar. Eenmaal terug in Clapham zijn we nog uiteten geweest om de dag af te sluiten. Zondag zijn we naar Ikea geweest, gewoon omdat het nu kan! Een leuk gevuld weekend.
De week erna ging Sam alleen nog halve dagen naar school. Sommige middagen heb ik geholpen in de klas omdat hij toevallig bij de juf zit waar ik voor de vakantie ook al hielp en ze mijn hulp graag nog wilden na de vakantie. Ik merkte dat het me behoorlijk begon te slopen. Ik deed voorheen geen hele dagen en opeens heb je 2,5 week alleen maar continue minimaal 1 kind bij je en geen rust moment voor jezelf. Nu is Sam ook niet het aller fijnste gezelschap overdag. Hij kan heel goed alleen spelen en daar hoor je mij ook echt niet over klagen, maar zodra je de deur uit gaat en onderweg bent gaat alles wat je zegt het ene oor in en de andere uit. Als je hem erop aan spreekt begint hij meteen te huilen en zakt mijn geduld van 10 naar 1. Ik heb heel lang getwijfeld of hij me gewoon niet hoorde, maar ik kwam er al gauw achter dat hij het gewoon niet wilt horen. Het is heel vermoeiend en het stapelt zich ook met de dag steeds meer op. Ik heb het die week wel zwaar gehad. Je wilt niet continue boos hoeven worden, maar na dag 2 is je energie gewoon op. Ik was op en ik was er nog maar 2,5 week van de 4,5.
We maakten die donderdag nog iets heel vreemds mee met een vrouw die mij tegen Sam hoorde zeggen dat hij echt beter moest luisteren. Het was dag 3 op een rij en ik vond het gewoon echt even genoeg! Ik schreeuwde niet, want ik weet dat dat niet helpt. We liepen daarna door en ik zei tegen Sam dat hij aan de muur kant moest gaan steppen omdat er mensen aan kwamen. De vrouw draaide zich om en begon uit het niets te schreeuwen dat ik niet tegen hem moest praten alsof het mijn hond was. Ze maakte me voor alles uit en gebruikte woorden die ik Sam liever had bespaard. Ik wist niet wat me over kwam maar ik heb haar gezegd dat ze zich niet met ons moest bemoeien en dat ze op haar woorden moest letten. Ze zit mij uit te maken voor van alles en tegelijker tijd gebruikt zij taal die een kind van 4 niet zou moeten horen. Ik was helemaal aan het trillen en wist niet wat ik ermee moest. Je zet even je kind op z’n plek omdat hij voor dag 3 op rij niet doet wat hem gevraagd wordt, zij weet niet wat voorafgaand aan dat gesprek is voorgevallen en heeft niet het recht om mij voor van alles uit te maken. Gelukkig liepen er twee vrouwen achter me die even kwamen vragen of het wel goed met me ging. Ze hadden gehoord wat ze tegen mij had geschreeuwd en vonden ook dat ze niet het recht had om zich met mij te bemoeien. (Gelukkig lag het echt niet aan mij) Ik denk dat je dit soort gesprekken met een kind niet kan begrijpen als je geen kinderen hebt en misschien was dat haar probleem!
Maargoed! De vrijdag erna was eindelijk de laatste dag dat Sam thuis zou zijn in de ochtend en ik kon zo enorm naar de week erna uitkijken. Niet alleen ik was er aan toe, ook hij! Hij is gewend om 5 hele dagen op school te zijn, dus die 2 uurtjes is voor hem echt veel te kort. Hij heeft ook heel veel zin om te leren lezen, schrijven en rekenen. Ik heb de kids na school naar vaders werk gebracht en daarna heerlijk een weekend vrij gehad. Echt VRIJ! Geen gezin thuis, alleen maar rust en stilte. Na 1 week van 65 uur en een week van 49 uur was ik daar ook echt heel erg aan toe.

Maandag begon het normale school leven weer! Sam naar Reception ( kleuterklas ) en Isobel in Year 2 ( groep 3 ). Isobel ging natuurlijk al 2 weken naar school dus voor haar niets nieuws meer. Die week heb ik even goed genoten van mijn vrije momentjes en nog wat koffie afspraakjes gehad met Sandra & Bertille. Dat weekend zijn Sandra en ik zaterdag naar de Seven Sister Cliffs geweest. Hele gave witte cliffs aan de zee vlak bij Brighton. Het was een behoorlijke daling, dat ging prima, maar toen moesten we ook nog omhoog. Als de 2 minst fitte van de groep was dit wel even een dingetje, maar gelukkig gingen we allebei niet zo hard.

Zondag begon mijn Take Over van de Instagram stories van Travel Active, de organisatie waarmee ik naar Engeland ben gegaan. Jongens en meiden die hun volgen, konden mij vragen stellen en ik beantwoordde ze dan via de stories door middel van filmpjes. Ik kreeg heel erg veel vragen en heb daardoor ook een heleboel filmpjes opgenomen, super leuk! Het duurde een week en ik liet daarin ook mijn dagen zien door middel van video’s en foto’s in de stories en natuurlijk mijn laatste week in Engeland.

Het was een hele vreemde week. Je doet alles een soort van voor het laatst: Laatste ontbijt met Bertille, laatste koffie met Sandra, laatste keer met de kids naar tennis, laatste keer kids naar bed brengen, laatste keer naar school brengen en van school halen.. het was heel gek. Op woensdag avond kwam de nieuwe Au Pair aan. Donderdag en vrijdag werkte ik haar in en vanaf de maandag erna zou ze het dan helemaal zelf moeten doen. Ik vond het heel moeilijk om de kids bij haar achter te laten.. Het zijn toch een beetje mijn kinderen en dan laat je ze bij iemand anders achter. Ik heb de nacht van vrijdag 27 sept op zaterdag 28 sept in een B&B geslapen in Harwich vlak bij de boot. Inchecken kon tot 8:15 op de zaterdag ochtend, dus ik vond het wel verstandig om alvast in de buurt te zijn. Ik was om 7:45 bij de boot en was een van de eersten die de boot op ging, dus heerlijk ruim op tijd. Eenmaal op de boot ben ik naar boven gegaan en weer een plekje gaan zoeken. Ik wilde eerst gaan zitten op de plek waar ik op de heenweg ook zat, maar wilde toch even kijken of ergens anders betere plekjes waren. Dat was niet zo en ben gauw terug gelopen voor het geval iemand anders er al ging zitten. Ik had mijn spulletjes neergezet op de stoel naast me en probeerde me een beetje te settelen weer. Ik keek een beetje om mij heen en zag door 2 zilveren pilaren iemand die sprekend op mama leek. De pilaren stonden vanuit mijn kant aardig dicht achter elkaar dus er was niet veel ruimte tussen om te kijken. Ik probeerde een beetje om de pilaren heen te kijken en toen zag ik ineens naast haar iemand die sprekend op Dustin leek…. Ik snapte er niks van en ben opgestaan om dan toch maar om de pilaren heen te lopen en daar liepen ze gewoon!!! Mam en Dus een beetje zoekende naar waar ik zou zitten. Ik kon het niet geloven en was natuurlijk SUPER verrast. Ze hadden gewoon die nacht de boot genomen naar Engeland om vervolgens dezelfde ochtendboot als ik terug naar Nederland te nemen. Ineens hoefde ik de boottocht van 7 uur niet alleen door te brengen, hoe fijn! We hebben lekker samen ontbeten, spelletjes gedaan, geluncht, gechilled en van de zee genoten. HEERLIJK! Wat een verrassing! Eenmaal in Nederland begon het uitladen, dozen uitzoeken, spullen een plek geven en vooral heel veel opruimen! Het normale leven gaat vanaf nu weer beginnen!

Thuis zijn voelt alweer zo normaal en ben ook direct weer begonnen met werken!

ALSOF IK NIET BEN WEG GEWEEST.

Bedankt allemaal dat jullie mij zo intensief hebben gevolgd. Ik vond het heel erg leuk om jullie op deze manier een beetje mee te laten beleven met mijn ervaringen. Jullie lieve bemoedigende reacties op een blog die iets minder positief was maar ook op alle andere blogs. Ik heb mijn best gedaan om jullie zoveel mogelijk te vertellen over wat ik in Engeland allemaal meemaakte. Ik heb goede en slechte tijden gekend en vond het heel fijn om dat met jullie te kunnen delen op deze manier.

Het avontuur zit er nu echt (voorlopig) op. Niemand weet wat de toekomst brengt, maar ik waag er een gokje op dat dit een eenmalig avontuur was EN WAT VOOR EEN.

Nogmaals BEDANKT!

Liefs xx



F O U R M O R E W E E K S T O G O

1-5 t/m 30-6

(Net toen ik dacht dat mijn vorige blog lang was en het niet langer kon, is deze zomaar 1000 woorden langer HAHAHAHA oepsie. Have fun reading xx)

Hello May!

Mei is gewoon begonnen en de einddatum komt nu zo dicht bij. Het is nog steeds een kleine 3 maanden maar het klinkt gewoon zoveel dichterbij, want na Mei komt Juni en daarna dan alleen Juli nog. Het zal gek in jullie oren klinken, maar deze logica maakt mij heel blij hahaha!

Ik ben langzaam weer bezig met wat ik ga doen als ik terug kom eind September. De droom voor politie heb ik ondertussen iets naar achter geschoven omdat ik bang ben dat mijn schenen niet gaan mee werken. Ik kan hard rennen zonder te veel pijn en als ik op goede conditie ben moet ik het daar ook wel prima mee redden, maar ik ben heel bang dat het op langer termijn echt een goede blessure kan gaan aanwakkeren. Niet alleen in mijn schenen, maar ook die liezen waar ik al 18 jaar last van heb. Ik wil alsnog ergens eind dit jaar of begin volgend jaar wel naar een voorlichtingsavond en kijken wat zij erover zeggen, maar ik probeer me er niet teveel meer op te focussen omdat ik bang ben dat anders de teleurstelling heel erg groot gaat worden.
Daarnaast is werken op de ambulance ook een grote droom, maar tot ik mij daar veel verder in heb verdiept ben ik eerst van plan om weer terug te gaan naar Berend Botje om in de tussen tijd bezig te zijn en weer te gaan verdienen.

De eerste week van Mei is rustig begonnen. Een avondje met Rachele uit eten, een middagje koffie voor pick up en een hoop relaxen overdag. Het eerste weekend van Mei was bank holiday weekend. Dat houdt hier in dat de maandag na het weekend heel veel mensen vrij zijn en je als au-pair dus ook verplicht vrij moet krijgen. Het gezin was het weekend naar oma en op zaterdag en zondag ben ik (heel erg) het huis niet uit geweest. Het weekend ervoor was echt veel te vol gepland en had dit weekend gewoon even geen zin. De bank holiday zijn we met bijna alle meiden naar Junkyard Golf Club geweest. Mini golf binnen, met neon en blacklight. Het was heel erg leuk, maar wel kort helaas. We zijn daarna met de helft nog wat wezen eten en drinken en rond 10 waren we allemaal wel thuis, dus gelukkig redelijk op tijd in bed voor de werkdag erna.

De lente maand begon dit jaar niet zo heel lente achtig hier in Londen. Van hagelbuien, naar giga windhozen en regenbuien. Een dag was ik voorbereid op regen met een paraplu, maar het goot zo hard, dat ik met soppende schoenen thuis kwam na het ophalen van de kinderen. Niet cool! Maar ja, voor mij enigszins ‘geluk’ dat het hier gewoon net zo bagger is als in Nederland en dat ik het wel gewend ben, want de meiden uit Italië die weten echt niet wat ze overkomt hier met AL die regen en dan regent het nog niet eens zo heel vaak. Rachele moet er zeker aan gaan wennen want die verhuist na dit jaar naar Nederland om in Maastricht te gaan studeren, vet leuk!
Ook zijn we al aan het plannen om naar Hannah en Josi te gaan in Duitsland als we allemaal weer weg zijn hier. Ze wonen allebei ergens naast Luxemburg en dat is vanaf Maastricht maar 2,5/3 uur rijden, dus we hebben het al helemaal bedacht aangezien ik straks een auto heb. En Hannah en Josi komen dan ook een keer samen naar Nederland om ons op te zoeken. Het is zo leuk dat je in andere landen woont, maar dat het eigenlijk helemaal niet heel gek ver weg is om elkaar op te zoeken en zelfs met het vliegtuig maar kort is. Dat is wel de ‘mazzel’ dat we allemaal uit Europa komen!

De tweede week van Mei heb ik met Josi, Sandra en Rachele een Edinburgh vergadering gehouden. Even goed uitzoeken hoe het met het transport werkt, hoe we bij ons appartement komen vanaf het vliegveld en hoe we in het centrum komen vanaf het appartement. We hebben een heel mooi appartementje gevonden echt heel dicht bij het water in Newhaven, dus we hopen van harte op mooi weer. We hebben verder alvast gekeken naar de bezienswaardigheden en wat we allemaal kunnen gaan doen zodat we daarmee alvast een beetje een dag planning kunnen maken. We hebben bijna 4 volle dagen, dus we hebben echt genoeg tijd om veel van de dingen te kunnen doen.

Ik heb me op de basisschool van de kinderen opgegeven als vrijwilliger. Josi kwam ermee en ik vroeg me af waarom ik daar niet eerder aan gedacht had zelf. Ik had wel al eerder gezien dat ze leesmaatjes zochten, maar ik was daar toen nog niet zelfverzekerd genoeg over om mij daar voor op te geven. Vooral omdat ik nog genoeg kinderboeken lees met de kinderen waarvan ik woorden tegenkom waarvan ik geen idee heb hoe ze uit te spreken of wat ze betekenen en ik vond mijzelf toen niet de goede persoon om kinderen te leren lezen.

Maandag 13 mei was mijn eerste ochtend in Reception (dat is groep 1 in Nederland) en ik vond het echt helemaal leuk! Ik mocht bij een activiteit zitten en zorgen dat alle kinderen aan de beurt kwamen. Ondertussen een beetje ondersteunen en helpen. Ik leerde zo ook een beetje de kinderen kennen en vond dat echt heel erg gezellig. Hier leren kinderen dus in groep 1 dus al lezen, schrijven en rekenen en ik verbaasde me er over hoe goed sommige kinderen al kunnen schrijven met hun 4/5 jaar. Ik weet nog niet helemaal of ik het juist goed vind of niet dat ze er hier zo vroeg mee beginnen.

Die vrijdag kreeg ik de vraag of ik wilde sandalen shoppen met de kinderen na school. Gelukkiger kon je mij niet krijgen, met liefde doe ik dat. Kon ik eindelijk zelf bepalen met wat voor schoeisel de kinderen naast mij op straat lopen komende zomer.
Dat weekend heb ik een aardig druk weekend gehad. Zaterdag met Bertille en Hannah mossels gegeten bij Belgo in Covent Garden. Daarna nog de markt op geweest en lekker rond gestruind. ’s Avonds paste ik op bij een ander gezin. Ik had een hele chille avond, jongste ging naar bed toen ik aan kwam en de oudste werd pas redelijk laat thuis gebracht en ging zelfstandig naar bed. Die avond was het songfestival dus uiteraard even Nederland bekeken en daarna alleen de uitslag. Zondag met Sandra en Hannah sushi wezen eten bij een restaurant vlakbij. Ik merk aan mezelf dat ik nu ik tegen het eind aan loop, het echt heel vervelend vind om thuis te zijn als het gezin er ook is. Ik probeer zoveel mogelijk het huis uit te gaan, wat ik ook weer vervelend vind, want eens een chill dagje is ook niet verkeerd.

Die week erna (week 21) was de laatste week voor half term holidays. Deze weken zijn altijd het meest vermoeiend en zwaar. Iedereen voelt dat het bijna vakantie is, iedereen is moe en daardoor ook sneller geprikkeld. Maar die week kreeg ik wel een leuk nieuwtje. Ik zou eigenlijk de dinsdag en woensdag in de vakantie moeten werken, maar Tam en Chris namen beide last minute die hele week vrij, dus ik was ook vrij en had ook nog eens het huis voor mezelf. HEEERLIJK!
In die dagen heb ik heerlijk genoten met Hannah en haar jongste van 1,5 in het park en ben ik met Rachele, Sandra en Josi op de Bank Holiday maandag naar Whitstable geweest. Heerlijk aan het strand en wederom weer Mossels gegeten. Zo lekker! Met Sandra heb ik nog uren langs het water gezocht naar oester schelpen. We hebben echt een paar hele mooie gevonden, waar ik nu mijn sieraden in heb liggen. Heel schattig!

EDINBURGH

Donderdag gingen we dan eindelijk naar Schotland.. oooh daar hebben we toch zo naar uitgekeken. De meiden bleven de avond ervoor allemaal bij mij slapen, omdat dat voor de ochtend van vertrek het dichtst bij de metro zou zijn. De wekker ging om 4:30, dus dat was even huilen, maar allemaal voor een goed doel natuurlijk. Onze vlucht ging om 8:30 en we kwamen rond 10 uur aan in Edinburgh. Helaas was het weer niet zo heel goed en hebben we bij Primark even snel wat paraplu’s en regenjassen gekocht. We zijn vanaf het vliegveld direct naar het centrum gegaan omdat we het appartement nog niet in konden. We hebben wat rondgelopen en gekeken naar waar precies de plekjes waren waar we de dagen erna naartoe wilden gaan, geluncht bij een mosselrestaurant en de kleinere hoekjes van het centrum gezien. Om 4 uur konden we het appartement in en zijn we ‘even’ boodschappen gaan doen voor ons avond eten en ontbijt. We hebben samen gekookt en zijn de rest van de avond lekker chill in het appartement gebleven.
Vrijdag zijn we als eerst naar Edinburgh Castle geweest. Het was een mega stijle klim naar boven en echt niet grappig, maar eenmaal boven was het het gelukkig waard. Het weer was uiteindelijk iets beter dan voorspeld dus we waren al blij dat het niet continue goot van de regen, maar nat was het wel. Om 1 uur wordt op 6 dagen in de week een kanonschot gelost in het kasteel. Ik filmde het en na het terugkijken ging ik helemaal stuk om al die mensen tegelijk met schouders omhoog te zien gaan van de schrik. We hebben lekker hamburgers geluncht en ’s middags koffie geluncht bij het paleis. ’s Avonds terug in het appartement hebben we weer samen gekookt en na het eten zijn Josi en ik de Harbour wezen verkennen. We zaten echt pal naast de Harbour dus het was maar 10 minuutjes lopen naar het water. Behalve dat Josi op haar plaat is gegaan, was het heel erg mooi in de Harbour en hebben we de zonsondergang gekeken.
Zaterdag zijn we als eerst naar de Royal Botanic Gardens gegaan. Met de iPhone 8 en nieuwer heb je een portret modus in de camera die echt hele mooie foto’s maakt met een wazige achtergrond. Ik heb heel veel super toffe foto’s gemaakt van bloemen en planten daarmee.
Na de gardens zijn we naar Dean Village gelopen. Dat is eigenlijk een heel klein stukje stad waar niet veel te doen is, maar wel mooie uitzuchtjes heeft. Ook was het behoorlijk omlaag, dus weer omhoog moeten, kon niet voorkomen worden. Na Dean Village zijn we met de bus weer in het centrum terecht gekomen en daar hebben we even wat geluncht. Rachele wilde heel graag de oude vulkaan ‘Arthur’s Seat’ beklimmen. Met een beetje tegenzin voor de klim zijn we toch allemaal omhoog gegaan. Na een klim van ruim 45 minuten, op gewone schoenen en kleding die er niet helemaal voor gemaakt was, kwamen we aan op een stukje boven de top. Uiteindelijk is alleen Rachele helemaal naar de top gegaan en hebben wij tussendoor een fotoshoot gehouden. We hebben thuis weer avond gegeten en na even te hebben gechilled zijn we nog op pad geweest naar een eiland die ik heel graag wilde zien. Wanneer het low tide is, kun je naar het eiland toe lopen via een soort brug met allemaal stenen piramides ernaast. Rond half 10 waren we weer thuis en hebben we allemaal even ons eigen ding gedaan totdat we gingen slapen. Zo drie dagen met elkaar is wel een bijzondere ervaring. Je komt erachter dat je elkaar toch niet zo heel goed kent nog. Zondag ochtend moesten we om 12 uur het appartement uit zijn. De overige boodschappen en water hebben we aan de buren gegeven en daarna zijn we weer richtig het centrum gegaan. Vanaf daar konden we het makkelijkst de tram naar het vliegveld pakken. Maar het duurde nog een lange tijd voordat we op het vliegveld moesten zijn dus we hebben geluncht in een plaatselijke pub en hebben wat tijd doorgebracht in het park in de zon.. ja de zon! we waren gezegend met zon op de dag van vertrek. We vlogen om 8 uur weer terug en rond half 11 waren we allemaal weer lekker thuis.

Maandag 3 juni was het INSET day. Dat is eigenlijk een studie dag die we in Nederland kennen. Leraren op school, kinderen vrij. De kinderen waren vanaf woensdag bij oma dus ik heb ze daar opgehaald. Tam en Chris waren samen op vakantie ergens naar de zon en kwamen maandag avond laat thuis. Donderdag 7 juni was Isobel haar verjaardag. We mochten uit eten voor het avond eten en Iso koos Pizza Express. Ik had cadeautjes meegenomen die ze kon uitpakken en had het personeel gevraagd of ze iets van een kaarsje hadden om op haar toetje te doen. Meisje was helemaal gelukkig.

Het weekend was Natasja in Londen. Een koormaatje van Broadway. We hebben zaterdag samen gebruncht bij The Breakfast Club. Daarna zijn we de hertjes gaan opzoeken in Richmond Park. De herten lopen daar los in een groot afgeschermd reservaat. We probeerde zo dichtbij mogelijk te komen en ik denk dat dat uiteindelijk een meter op 2 was, dus dat was aardig dichtbij. We hebben de bus gepakt naar het centrum en onderweg bij de Marble Arch een hele groep naakte mensen met fietsen staan. Het bleek dat ze de World Naked Bike Ride net gehad hadden, maar als je het niet verwacht sta je wel even gek te kijken. We hebben ’s Avonds kaartjes gekocht voor de musical Les Miserable. Ik kende een heleboel liedjes wel, maar ik wist niet dat de hele musical alleen maar gezongen werd. Het was daardoor best vermoeiend om te volgen omdat zingen zoveel sneller gaat dan praten, maar alsnog was het heel leuk!
Zondag zijn we ’s morgens naar mijn favoriete plek in London geweest: Camden & Camden Market. Ik ben daar ondertussen al zo vaak geweest, maar het blijft favoriet. Goed eten op het voedsel gedeelte en daar verkopen ze ook de O ZO LEKKERE rouwe koekjesdeeg in een bakje. In de middag zijn we naar het Barbican Centre geweest, naar de tropische tuin. Tropische planten en een paar dieren die daar wonen. Eind van de middag hebben we een heuse Afternoon Tea gehouden, wat wij beter kennen als een High Tea. Ik ben er hier dus achter gekomen dat ze hier het hele woord High Tea niet eens kennen… en dan denk je dat het uit Engeland komt. Alsof we nog niet genoeg hadden gedaan die dag zijn we ’s avonds ook nog naar de bioscoop geweest naar Aladdin. Een leuk druk weekend!

Maandag en dinsdag ochtend weer op school geholpen. Woensdag had ik mijn eerste English Breakfast sinds ik hier woon. Dat is na 8,5 maand toch wel schandalig, maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik het een keer heb gegeten als ik terug thuis kom.
Verder heb ik mijn voor nog een extra ochtend aangeboden op de school. Ik help nu 3 ochtenden in de week in dezelfde klas. De juf en assistent zijn zo enorm blij met me en hebben me gesmeekt of ik alsjeblieft kan komen werken op school. Om op dat onderwerp te komen, (wees niet bang, ik kom echt na dit jaar naar huis) zij zijn niet de eerste die mij een soort van uitnodiging hebben gegeven of aangegeven dat er best wat vacatures zijn volgend jaar. Het begon al met de directrice van de school toen ik kwam kennismaken voor het vrijwilliger zijn. Ik vertelde over mijn diploma’s en dat ik voor kinderopvang ben afgestudeerd. Ze smeekte me bijna of ik erover dacht om te blijven en of ik kon solliciteren op een functie. Toen had ik echt zoiets van NEE!! NEE!! NEE!! Ik ga hier niet blijven! Maar naar mate de weken vorderen, ik het zo leuk heb op school en ik al talloze mensen heb gehoord die me aangaven dat er vacatures zijn heb ik er toch even snel, misschien 5 minuten, aan gedacht om toch hier terug te komen. Ik zou dan zeker een nieuw gezin zoeken en eentje die een eigen appartementje of tuinhuis hebben voor hun au-pair, want inwonen gaat echt nooit meer gebeuren en wat oudere kinderen. Er zijn zoveel klassenassistentes die allemaal au-pairs zijn en voor en na school met hun kids prima kunnen combineren met het zijn OP school. Ik weet in ieder geval zeker dat ik na september sowieso een jaar thuis ga zijn en ik kan daarna altijd nog beslissen om terug te gaan voor een jaar of niet. Het gaat sowieso een hele andere sfeer zijn als ik overdag altijd bezig ben en niet bij het gezin in woon. WIE WEET! Ik heb altijd veel te veel ideeën wat ik wil doen na dat ik gedaan heb waar ik mee bezig ben. Eind Juni nadert en als dit verhaal gepost wordt heb ik nog precies 4 weken te gaan. ZO EXCITED!

De laatste week van Juni alweer. Het weer begint hier EIN DE LIJK op te knappen en de zon komt door. Maandag, dinsdag en woensdag was het heel erg vies plakkerig benauwd weer, maar donderdag t/m zondag was het heel warm en scheen de zon volop. Donderdag avond ben ik met Josi en Hannah ’s avonds naar het park gegaan om de eerste warme zonnige avond te vieren. Vrijdag weer een ochtendje in school geholpen en ’s middags hadden we een BBQ lunch met alle meiden bij Bertille thuis. Freja, Hannah en ik zijn nog heerlijk in ons ondergoed onder de sproeier gegaan om af te koelen. De buurman was er iets minder blij mee helaas, maarja hahahaha.
Zaterdag ben ik met Josi, Hannah en 2 andere Duitse meiden naar Oxford gegaan. Het was om en nabij Londen 33 graden en dus echt wel heel erg warm voor een dagtrip, maar we hebben gelukkig alles lopend kunnen doen in de ochtend en de rest van de middag hebben we van de zon genoten en gepicknickt ergens op een veld. Een heerlijke en een (oepsie) beetje verbrande dag, maar echt heel gezellig en relaxt. Zondag (vandaag de dag van posten) ben ik met dezelfde groep naar een gelato festival in Kings Cross geweest. Voor iets meer dan 15 pond een ticket en dan kon je van 19 verschillende gelato makers hun unieke ijssmaak proeven. Het was een hele leuke ervaring om zoveel kleine porties ijs te proeven in de meest bijzondere smaken. Er was echt heel veel variatie, van een eigenlijk vrij normale Nutella smaak tot aan een Maroccan Mint Tea smaak met wiet erin, zo grappig! En gek genoeg was die erg lekker! Hahahah. Mijn favoriete was citroen met basilicum. Het was zo gek om de basilicum in ijs vorm te proeven, maar met de citroen was het zo lekker! Al met al een heel leuk en druk weekend.

Nog 4 weekjes en dan land ik weer op Nederlandse bodem. Zo gek om te beseffen, maar tegelijkertijd kijk ik er enorm naar uit. Mijn tijd hier raakt langzamerhand echt op en ben toe aan een goede vakantie! Even een maandje uit deze drukke stressvolle Londense sferen en uit het huis waar ik woon en werk op hetzelfde moment.

Ik denk dat ik Juli en September ga combineren in een blog, dus dan komt de volgende eind September pas! Zie jullie dan!

xxxx


Bezoek, verjaardag, veel uitjes, vakantie in NL, auto!?,

1-3 t/m 30-4

Be prepared voor een aardig stukje leesvoer. Langste blogpost tot nu toe!

En toen waren we in Maart. Bijna mijn verjaardag en bijna het weekend dat het gezin mij zou komen opzoeken. Het was super moeilijk om het balans te vinden tussen: ‘’Yes ze komen vrijdag!’’ En ‘’Maandag gaan ze alweer weg.’’ Ik was zo aan het piekeren over de dag dat ze weer weg gingen dat ik me bijna niet durfde te verheugen op de dag dat ze kwamen. Een week voordat ze zouden aankomen werd ook nog eens het appartement last minute afgezegd en dat gaf ook nog stress over hoe het weekend nu ging verlopen, of we wel een andere zouden vinden in de buurt en of het enige nadelen zouden hebben voor het leuke weekend wat ons tegemoet kwam. Godzijdank na de hele dag zoeken door mij en thuis hebben we er uiteindelijk eentje gevonden die in dezelfde prijscategorie lag en op dezelfde afstand van mijn huis. Dat was echt super fijn!

De zaterdag voor ze kwamen ben ik met Rachele naar Camden Market geweest. Even rondstruinen daar, lekker gegeten en mazzeltje voor mij, heeft Naked Dough daar ook een stand. Rachele had in de eerste instantie een soort van walg neiging toen ze het mij zag eten, maar ik heb haar gedwongen te proeven en uiteindelijk is ze ook nog even terug gelopen naar de stand hahaha! Daar gaan we voor! Iedereen laten kennismaken met koekjesdeeg uit een bakje.

De rest van de week heb ik weinig uitgevoerd en vrijdag was dan eindelijk de dag. Pap, mam, Elies en Dus kwamen rond 12 uur aan en ik haalde ze op van het vliegveld. Wachten kan op zo’n moment zo gigantisch lang duren, maar eindelijk kwamen ze daar! We zijn saampjes naar mijn huis gegaan en hebben daar de koffers even gedropt en zijn toen de kinderen samen gaan halen. We zijn met de kinderen het appartement gaan inchecken en daarna ben ik met de kinderen terug naar huis gegaan om de dag ‘normaal’ af te sluiten. Na het werk zijn we lekker uit eten geweest bij de plaatselijke pizzeria en gewoon even genoten van het samen zijn.

Zaterdag zijn we de hele dag met de Big Bus Tours bus op pad geweest. Het weer deed best goed mee alleen boven in de bus was het door de wind wat fris, maar dat hield ons niet tegen!

Van de bus zijn we op de boot gestapt, die kregen we bij de tickets van de bus. We mochten eigenlijk maar 1 kant op, maar de boot mocht niet aanmeren door een ‘verdachte’ auto vlak in de buurt dus kregen we een gratis retourtje. Daarna weer de tour bus verder gepakt. ’s Avonds hebben we thuis gekookt en gezellig samen in het appartement gegeten.

Zondag was papa helaas helemaal niet lekker en mama kon niet prettig lopen. Elies en ik hebben samen nog even gebruik gemaakt van de tickets van de tourbus die we tot het middaguur nog konden gebruiken. We hebben nog het laatste stukje route gepakt die we die dag ervoor niet gehad hadden, zijn nog even in Harrods geweest en hebben nog een kleine fotoshoot gehouden bij de Londen Eye.

In de middag zijn we met zn vijven wel nog even bij mijn gezin langs geweest. Papa en vooral mama wilden heel graag Tam en Chris ontmoeten dus we hebben even een uurtje op de koffie gezeten.

’s Avonds zouden we met zijn vijven naar Harry Potter gaan maar last minute heb ik in plaats van papa een vriendin mee gevraagd omdat pap het niet zag zitten. De studio’s waren geweldig! Zoveel herkenning en zo gaaf om kostuums, decor en attributen van zo dichtbij te kunnen zien. Het was heel gaaf in elkaar gezet en je had zelfs de mogelijkheid een video op een bezem te maken of een foto in kostuums. Ook was er een plek waar je naast een bezem kon staan en als je “UP” riep kwam de bezem omhoog, heel grappig bedacht. We hebben allemaal bij elkaar echt honderden foto’s gemaakt denk ik, dus genoeg aandenken.

Maandag was ik JARIG! Een cadeautje dat mijn lieve gezin er was, maar ook heel verdrietig want ze vetrokken ook op die dag. We hebben ’s morgens na het uitchecken mijn verjaardag in het klein gevierd met taart en een paar cadeautjes bij mij thuis. Maar daarna was het echt tijd om naar de trein te gaan richting de airport. Ik heb alle dagen last gehad van het feit dat ze weer zouden gaan op maandag, maar gek genoeg voelde ik me op de dag zelf eigenlijk best oké. Ik voelde geen verdriet in mn strot hangen, dat als iemand doei zou zeggen ik meteen uit elkaar zou barsten, gelukkig! Ik heb ze uitgezwaaid tot dat ze uit zicht waren na de douane en ben daarna naar huis gegaan, want de kinderen moesten gewoon weer opgehaald worden van school.

De kinderen hebben de weg naar huis voor me gezongen en ’s avonds ben ik met een paar meiden even gezellig cocktails wezen drinken om niet alleen thuis te hoeven zitten.

Ze waren echt weer weg, maar ik hoefde niet teveel te treuren, want de vrijdag erop kwam mijn volgende bezoek alweer! Quinten kwam gezellig voor mijn verjaardag een weekendje langs.

Vrijdag was het Red Nose Day in de UK. Dat betekent (hoe verrassend) rode neuzen en gek haar! Ik had bij Isobel een hartjes scheiding gemaakt (foto’s volgen) en van daaruit 2 invlechten met staarten en de staarten getoupeerd. Met Sam’s haar kon ik niet veel meer dan t een beetje een andere kant op vegen met gel.

Rond het middaguur heb ik Quint opgehaald van de airport en samen hebben we de kinderen opgehaald van school. Het gezin ging het weekend naar oma dus om 6 uur waren ze weg en hadden we lekker het huis voor onszelf. We hebben lekker slecht McDonalds laten thuisbezorgen en zijn ’s avonds uit geweest in de city center.

Zaterdag zijn we ‘redelijk’ op tijd eruit gegaan en hebben we de hele dag lekker geshopt op Oxford Street. Met meer dan een weekloon uitgegeven te hebben ben ik goed geslaagd die dag. ’s Avonds hebben we oergezond lekker pasta laten bezorgen en hebben we een filmavond op de bank gehouden. Lekker zoals we gewend zijn samen, niks doen!
Zondag nog een keer terug naar Oxford Street om toch nog de twijfelaartjes van de dag ervoor te halen en natuurlijk nog even wat mooie fotootjes te schieten. En dan was het alweer tijd, ook voor Quint, om weer naar huis te gaan. Twee heerlijke weekenden achter de rug, ik voelde me best goed.

De week vloog weer voorbij en het weekend erna had ik weer feest! Ik had de meiden uitgenodigd voor een Indonesisch diner bij mij thuis voor mijn verjaardag. Vrijdag avond heb ik alle boodschappen gedaan en ik ben ’s morgens vroeg met de Rendang begonnen. Rond 3 uur kwamen Josi en Rachele me helpen en hebben we de Tjap Tjay en de Babi Ketjap gemaakt.

Ik kreeg heel lief, zo goed als ze mij kennen, donuts, cupcakes en Bath bombs van Lush. Super lief! Ze vonden het eten heerlijk en ik was blij dat ik nog wat over hield om in te vriezen. Een avond met een hoop gezelligheid, veel gedans en karaoke. Ik hou zo van mijn clubje hier! Echt zo fijn!

Het weekend erna met Bertille, Rachele en Hannah (een nieuwe au-pair in ons clubje) naar een pub geweest op vrijdag avond. Hannah kent daar een barman dus wij hadden een goedkoop drankjes avondje. Zaterdag weer wezen picknicken met een paar meiden en zondag mezelf mentaal voorbereid op de laatste schoolweek voor de paasvakantie.

Kids hadden 2 weken vakantie en ik wist nog niet zo goed hoe de weken ingedeeld zouden worden. Tam kwam in de eerste instantie met het ‘leuke’ idee om beide weken 1 kind de halve week te hebben en dan beide kinderen de andere helft bij oma. Dat zou dus betekenen dat ik op Maandag Isobel weg zou moeten brengen met de trien naar oma, Sam weer mee terug. Woensdag Sam weer naar oma brengen en ze vrijdag weer beide weer ophalen en de week erna andersom met de kinderen. Dat betekende voor mij 3 dagen in de week van thuis naar thuis 2,5 uur onderweg en dat 2 weken achter elkaar. Dat zag ik echt niet zitten maar ik had er nog niks van gezegd omdat ze zelf ook al had gezegd dat het nog niet zeker was. Gelukkig kwam Tam er zelf ook achter dat dit niet haar beste idee ooit was, maar ze kwam er ineens mee dat ik ze de eerste week op maandag weg zou brengen en ze donderdag weer ophalen. Dat betekende dinsdag en woensdag helemaal vrij en de week erna zelfs op maandag wegbrengen en de rest van de week helemaal vrij, want zij zouden ze ophalen op vrijdag bij oma. Ik was super blij want dat betekende dat ik met Pasen de mogelijkheid had om naar huis te gaan. Ik heb meteen geboekt (rib uit mn lijf, dat wel…) dus ik kon uitkijken naar een weekje vakantie vieren in Nederland.

De eerste week van de vakantie moesten de kids en ik al vroeg op de trein om naar oma te gaan. Ik heb ze om half 1 bij oma op het station gebracht en daarna was ik heerlijk 3 dagen echt vrij. Tam en Chris vertrokken op dinsdag ochtend vroeg allebei op business trip, dus het huis was echt van mij die dagen. Ik heb heerlijk genoten van het beneden films kijken en de stilte in de ochtend.

Vrijdag had ik de kinderen de hele dag, maar ik had een playdate geregeld met een klasgenootje van Isobel, waarvan Hannah de au-pair is. Ik heb in Hannah echt een leuke en goede vriendin gevonden waarmee ik met heel veel echt op 1 lijn lig. Zondag zijn we samen op daytrip naar Canterbury geweest. In de eerste instantie stond Nottingham op de planning, maar aangekomen op het treinstation was eerst de trein vertraagd maar uiteindelijk geannuleerd en hadden we 1,5 vertraging. De reis op zichzelf duurde al 2 uur, dus met de vertraging zouden we veel te laat daar aankomen. We hebben toen rond gekeken naar andere plekjes en nieuwe tickets gekocht, want we gingen hoe dan ook Londen uit. Nu nog hopen dat we het geld terug krijgen van Nottingham, maar volgens de klanten service moet het goed komen.

Canterbury was heel mooi en schattig. Een klein historisch stadje met allemaal verborgen huisjes en mooie gebouwen. We hebben een tochtje gemaakt in een bootje met een man achterop die ons met een stok voortduwde. Ondanks de misser in de ochtend, hebben we er een hele leuke dag van gemaakt en genoten van het ‘even’ uit Londen zijn. Je hebt pas door hoe druk en chaotisch Londen is/kan zijn als je er niet meer middenin zit.

Maandag in de ochtend met de kinderen 2 uurtjes naar de speeltuin geweest en toen was het weer tijd om op de trein naar oma te stappen. ’s Middags was gedaan en koffer deels ingepakt en ’s avonds nog een drankje gedaan met Bertille en Hannah voordat we allemaal naar huis zouden vliegen. De rest van de meiden was voor het weekend al naar huis gegaan.

Dinsdag was het tijd voor vakantie. Halverwege de dag ging mijn vlucht en rond half 5 kwam ik aan op Schiphol. Heerlijk weer op Nederlandse bodem en het weer zat ook al redelijk mee. ’s avonds hebben we lekker samen gegeten en spelletjes gedaan. Woensdag lekker geluncht met mam en Elies en even gezellig de stad in geweest. Donderdag geluncht met Anne en ’s avonds heerlijk weer even genieten bij koor. Ik mis het zingen hier in Engeland zo enorm en was heel blij dat ik weer een avondje heen kon.

Vrijdag ben ik in de ochtend met Quinten een proefrit gaan maken in de Toyota Aygo. We hebben met de verkoopspecialist verder gekeken naar mogelijkheden en ik was super enthousiast. Er zat een deal op voor een gratis canvas dak bij de auto en verder was de auto van alle luxe voorzien. Ik was verkocht en heb zaterdag weer een afspraak gemaakt bij Toyota om een koop op afbetaling te bespreken en de auto nog eens te bekijken en nog een keer verliefd te worden. Uiteindelijk ben ik de deur uit gelopen met een mapje met de koopovereenkomst. Ik hoor jullie denken: “WAT?” “BEDOEL JE NU ….?” Jaaaa! Ik heb een auto gekocht! Op 21 Augustus mag ik de trotse eigenaar worden van een Toyota Aygo x-Play. Ik ben zo enorm blij en kan niet wachten tot ik heb mag ophalen! Maar eerst nog uitkijken naar een fantastische vakantie op Bali begin Augustus. Zondag hebben we fijn ontbeten met het gezin en de rest van de dag heb ik op het terras gezeten met Angela. Helaas had ik geen zomerkleding meegenomen en zat ik daar in mijn lange broek met de hitte, maar een bruin koppie heb ik er wel lekker aan overgehouden.

En toen was het maandag 2e paasdag. ’s morgens weer samen ontbeten met het gezin en daarna naar de 7e verjaardag van vriendje Wout voordat ik weer terug zou vliegen naar Engeland.

Om 5 uur ging mijn vlucht weer terug naar huis en zodra ik ‘thuis’ was, was alles weer normaal, alsof ik nooit was weg geweest. Nog een kleine 3 maanden knallen en dan heerlijk een maandje vakantie vieren.

Dinsdag waren de kinderen nog een extra dagje vrij en had ik ze dus de hele dag. We zijn lekker naar de speeltuin geweest en in de middag een filmpje gekeken op de bank omdat Tam maar, iedere keer als ik ze een hele dag heb, blijft zeggen dat ik ze misschien een ‘quiet day’ moet geven. Ik weet niet wat ze daar onder verstaat, maar de hele dag thuis zitten met 2 kinderen ga ik echt niet doen. Woensdag begon school weer en had Isobel haar eerste tennisles. Die dag (24-4) was ik ook 7 maanden in Engeland. Nog 3 te gaan en het begint nu toch wel een beetje tijd te worden. Ik ben heel blij dat ik een maand vrij ben voor dat ik weer terug ga voor de laatste maand. Even een goede break om de motivatie voor de laatste maand te kunnen ontwikkelen. Maar na een maand denk ik dat dat wel oké is opzich.

Het laatste weekend van April ben ik op vrijdag met Hannah naar Notting Hill, Portobello Market geweest. Lekker streetfood gegeten en rond gelopen op de markt. ’s Avonds met Bertille, Rachele en Hannah cocktails wezen drinken in een pub. Zaterdag heb ik ’s ochtends Koningsdag gevolgd via de tv/mijn ipad (lang leve ZiggoGo), de middag ben ik met Rachele, Josi en Hannah naar de Tate modern geweest en ’s avonds spontaan met Josi, Hannah, Bertille en Sandra naar de bioscoop. Zondag met Rachele naar Westfield om te zomershoppen, wat helaas enorm tegen viel. De collecties hadden het allemaal niet echt. Nu is het aanbod daar natuurlijk wel wat kleiner dan al zou je naar Oxford Street toe gaan, maar toch zijn de winkels in Westfield nog steeds niet klein.

Al met al een heel leuk, maar mega druk weekend.

En met dit weekend zijn we weer aan het einde gekomen van April (en van deze mega lange blogpost) en gaat Mei gewoon al beginnen. Laten we allemaal elke dag 3 keer niezen om te zorgen dat ons mooie lente dagen tegemoet gaan komen en dat de slippertjes, jurkjes, rokjes en zonnebrillen de kasten uit en de jassen de kasten in kunnen. Let’s do it together.

Tot de volgende xxx

Laptop gecrasht & Januari en Februari

9-1 t/m 28-2

Als ik deze blog schrijf zit ik hier gewoon alweer 4 maanden (24-1). De tijd gaat nog steeds snel en langzaam tegelijk zoals ik al eerder vertelde. Het lijkt soms alsof mijn tijd hier er al bijna op zit en dan is dat nog helemaal niet zo.. dubbele gevoelens daarover. Ik heb het alweer enorm naar mijn zin en zodra school weer begon na de vakantie kwam ik snel weer in de routine en had ik geen last meer van de heimwee gevoelens die ik de eerste dag toch weer een beetje had, maar af en toe wil ik echt dat het Juli mag zijn.. vooral in de weekenden als je dan vrij hebt en toch geen rust hebt omdat die kinderen door het huis rennen, 10x meer huilen als ze bij papa en mama zijn, ouders die zeggen dat ze de kinderen een beetje inhouden tot 9 uur maar vervolgens toch laten gebeuren dat die kinderen naar boven glippen, ouders die met keukenkastjes smijten of doodleuk aan de muur aan het sjorren zijn die tussen mijn kamer en de keuken/woonkamer zit. Het is gewoon zo frustrerend dat je in je vrije tijd nog steeds op je werk bent en dus nooit echt rust hebt. Dat is wel echt iets waar ik echt niet van tevoren echt over na heb gedacht. Nu is het huis ook ‘gewoon’ gehorig dus dat had ik niet kunnen voorspellen, maar je snapt vast mijn frustratie/irritatie. Zo, dat moest ik even kwijt, door naar de leuke dingen!

De eerste week na de kerstvakantie is uiteindelijk best goed verlopen. De kinderen deden het veel beter dan de eerste dag en ik merkte dat snel de ‘gewone’ routine er weer aardig in zat. De kinderen moesten wel weer even wennen aan ‘mijn regels’ maar dat zat er ook gauw weer in.
Chris vertrok vrijdag ochtend naar Hong Kong voor de uitvaart van zijn moeder daar.
Die zaterdag ben ik met Bertille naar Portobello Market geweest en hebben we een beetje rond gekeken. Martina en Rachele kwamen ook, maar iets later. ’s Avonds moest ik oppassen en zondag ben ik thuis gebleven.

Dinsdag vertrok ook Tam naar Hong Kong en samen met Chris zouden ze op zaterdag ochtend weer thuis komen. Dinsdag avond kwam Tam’s moeder tot donderdag ochtend. Ik zag er erg tegen op omdat ik zoiets had van: ‘Ik ga me prima redden, ik hoef geen ‘oppas’ om me heen die alles een beetje in de gaten houdt.’ Ik keek juist zo uit naar niemand om me heen overdag, aangezien Tam altijd thuis werkt. Gelukkig viel dat achteraf reuze mee en was ze ’s avonds en overdag gewoon op pad en had ik heerlijk 3 dagen het huis overdag voor mezelf. Dinsdag middag hebben de kids en ik nog een playdate gehad en de rest van de week hebben we het lekker rustig gehouden na school. Vrijdag kwam hun oom Blake terug van zijn werkreis naar Amerika dus hij had me opgebeld of hij de kids mocht ophalen van school en hij zou ook met ze eten. Ik heb daar maar al te blij ja op gezegd, want die dagen alleen en ook de oppas ’s nachts hakte er wel een beetje in. Ook met Isobel die best vaak wakker wordt door een nachtmerrie of niet kan slapen door een ‘schaduw’ in haar kamer. Hij kwam ze rond 6 uur weer thuis brengen dus ik heb heerlijk een paar uurtjes extra vrij gekregen.

Zaterdag ochtend kwamen Tam en Chris rond 8 uur in de ochtend thuis dus ik ben daarna gauw mijn bed weer in gedoken en heb de rest van de dag gelaxed en genoten van mijn ‘rust’ voor zover ik die heb hier. Gelukkig gingen ze rond 12 uur de deur uit en kwamen ze pas tegen 6 weer thuis. Zondag ben ik met de meiden naar Oxford Street geweest om te shoppen en ’s avonds zijn we naar het Winter Light Festival geweest in Canary Warf.

De week erna vertrok Tam weer voor 4 dagen, maar dit keer voor werk naar Duitsland. Gelukkig was Chris er wel en hoefde ik niet de ochtenden te doen en het ontbijt klaar te maken, dat scheelt. Wel moesten we lopen naar school dus hadden we 20 min minder tijd voor alles. Op 1 ochtend na hebben we het lopend gered, de ander hebben we een Uber genomen.
Die donderdag was ik op 3 weken vakantie in Nederland na, 4 maanden in Londen. Die dag is me een beetje ontschoten en kwam er pas in de avond in bed achter.

Vrijdag ochtend ben ik om 7 uur van huis vertrokken om Angela en Fierre van de airport op te halen. Ze kwamen een weekendje naar Londen om mij op te zoeken. We hebben de koffers thuis gedropt en zijn daarna direct weer in de tube gesprongen om naar Oxford Street te gaan.. want in Londen moet je wel shoppen natuurlijk. Om 2 uur moest ik wel weer weg omdat ik in de middag wel nog moest werken maar zij zijn nog daar gebleven en zijn rond het eten naar mijn huis gekomen. De kinderen waren MEGA druk en aan het uitsloven want ze vonden het maar al te spannend dat er 2 vriendinnen kwamen van mij. Na het eten zijn de kinderen, Tam en Chris naar oma vertrokken dus hadden we heerlijk het huis voor onszelf. We hebben eten besteld en lekker een avondje met een film op de bank, want iedereen was kapot van de dag en het vroege opstaan. Zaterdag en zondag hebben we ook nog rondgehangen in de winkelstraten en pleinen in het centrum. Maandag zijn ze weer vertrokken.

Maandag dropte ik nietsvermoedend mijn kinderen op school toen er een onbekende moeder naar me toe kwam en me vroeg of ik een au pair was. Ik zei ja en kreeg zonder pardon haar net nieuwe au pair naar me gedropt en ze liet haar zo bij me achter zo van: hier heb je vrienden, dus ik kan wel weer gaan… een beetje vreemd, maar ik moest naar nursery om Sam weg te brengen, dus meer dan mijn nummer geven kon ik niet doen.

En toen hield mijn laptop ermee op… Hij liep vast dus ik zette hem hard uit met de uitknop, maar daar kunnen MacBooks blijkbaar niet zo goed tegen.. zucht. Dus Februari kan ik niet meer zo gedetailleerd vertellen, maar ik zal proberen aan de hand van de foto’s op mijn telefoon te kijken wat ik allemaal nog gedaan heb.

10 Februari was het Chinees Nieuwjaar en ben ik met Josi en Sandra naar China Town geweest. Het was wel te voorspellen gigantisch druk, maar we hebben een leuke dag gehad.
De maandag erna zijn Bertille en ik naar Kensington Palace geweest. We hadden kaartjes gehaald om binnen te mogen kijken. Bertille wilde vooral voor Diana’s Fashion Story, maar we hebben het hele paleis gezien. Mooie foto’s geschoten binnen en eenmaal buiten zijn we nog even door de ‘tuin’ gelopen. Kensington Palace Gardens is een heel groot park, die altijd open is voor burgers en dus echt een heerlijke plek is met mooi weer. Er zit een mega pond in de tuin en zomers zit iedereen met kleedjes daar omheen.
Die woensdag erop heb ik nog een eigen mijlpaal bereikt hier, namelijk de tand van Isobel eruit getrokken. Hij zat al weken zo gigantisch los, maar hij wilde maar niet loskomen. Elke avond na het douchen wiebelde ik er toch steeds even aan, maar elke keer zonder resultaat. Maar die avond, toen ik begon met wiebelen, begon het giga te bloedden, dus ik wist echt zeker dat ie eruit moest komen. Uiteindelijk met een draai was hij eruit en we hebben samen even een dansje gemaakt, zo schattig!
14 Februari! Valentijnsdag.. Dat heb ik heerlijk gevierd met Josi in een restaurant! Het hele plan was dat we met onze groep gewoon gezellig wat zouden gaan eten, maar degene die het het hardste riepen, moesten last minute ineens babysitten voor hun familie. Maar Josi en ik hebben heerlijk WEL genoten van uiteten!

In die week erna had Isobel nog een Assembly show als Barbie in het Toy Story verhaal, hebben we met een paar meiden nog gezellig een avondje samen gegeten bij Freja (een Deense au-pair van school en ben ik met Bertille en Josi op zondag wezen picknicken in het park van Kensington Palace.

18 februari begon de voorjaarsvakantie en had ik de kinderen op maandag, dinsdag en woensdag half. Maandag had ik een de hele dag een playdate geregeld voor Sam en hadden Iso en ik een meiden dagje. We zijn naar het park geweest en hebben samen geluncht bij Pizza Express. Dinsdag zijn we naar de bibliotheek geweest, naar de speeltuin en hebben we samen op de bank een film gekeken. Woensdag in de ochtend naar een andere speeltuin en ’s middags werden ze door oma opgehaald en zijn ze daar de rest van de week lekker geweest tot zondag.

Ondertussen is het al eind maart en heb ik gister mijn laptop terug gekregen. Lieve pap had hem na hun bezoek meegenomen naar huis om hem te proberen te fixen en dat lukte. Gister kwam hij met de post aan. INTENS gelukkig!

Ik zal dan ook vanaf 1 maart in mijn volgende blog posten. Het bezoek van pap, mam, Elies en Dus, mijn verjaardag, Quinten die langs kwam, mijn verjaardag hier thuis met de meiden en alles wat er in April nog gaat komen.

Tot de volgende!

Xxx


Kerst in Londen & kerstvakantie in NL

26-11 t/m 8-1

Tijdje geleden alweer dat ik een blog schreef. Ik hoorde van meerdere van jullie dat jullie met smart aan het wachten waren op een nieuwe blogpost. Ik had het de weken voor kerst aardig zwaar met de kinderen en heb er even geen tijd meer voor genomen, maar ik ben er weer.

Dit jaar is Sinterklaas eigenlijk zo aan me voorbij gevlogen.. opeens zag ik op Instagram filmpjes van de intocht en filmpjes van zingende kinderen zittend naast hun schoen. Sinterklaas, wat voor mij ieder jaar zo’n groot ding was omdat ik zelf altijd de eer had om een piet te mogen zijn bij de intocht in Hoorn. Echt jaren achter elkaar geen 1 keer de intocht gemist en dan nu opeens krijg je er meteen helemaal niks meer van mee in je omgeving. Het was vreemd om hier in de kerst sferen rond te lopen wetende dat heel Nederland in het teken staat van Sinterklaas op dat moment. Nu klaag ik niet over de uitzichten die ik hier had hoor, maar het is gewoon gek om iedereen pakjes avond te zien vieren en tegelijker tijd zit ik hier tegen een kerstboom aan te kijken.
Gelukkig hebben we een aantal Nederlandse pub’s hier en werd er in de week van 1 ™ 5 december aandacht aan besteed. Op 1 December was ik in de bekende: Proeflokaal Rembrandt in Earls Court om sinterklaas te vieren. Even lekker tussen de Nederlandse muziek, Nederlandse mensen, pepernoten, schuimpjes en natuurlijk kwam Sint ook nog even langs. Een leuke avond!

Uiteraard moesten de winkelcentra er aan geloven om vol te hangen met KERST! Van binnen en van buiten. Heerlijk om daar in rond te lopen. Vooral natuurlijk Harrods die van buiten echt totaal verlicht is en ook Selfridges bezocht. De straten verlicht, de bomen, de gebouwen… echt heel bijzonder.
Die avond ben ik ook nog naar Hyde Park geweest, waar Winter Wonderland was opgezet. Een soort klein pretpark zoals wij dat in Nederland kennen, maar dan net even wat meer op z’n Engels. Bij elke stap sta je voor een andere eetkraam en om je heen zie je niks anders dan attracties, activiteiten tenten of eet kraampjes. Het was gigantisch druk want het was op zondag, dus dat was iets minder, maar alsnog even snel rond kunnen kijken.

Maandag 3 dec. had ik met mijn kids een playdate bij Martina en haar kids. Soms zo heerlijk om even niet te hoeven koken want hier in Engeland eten de kids eigenlijk bijna altijd mee bij degene waar ze spelen.. heeeerlijk! En aangezien wij ver weg wonen, zijn de play dates eigenlijk altijd bij de andere kinderen.
’s avonds ben ik met de meiden van school: Bertille, Ines, Josi, Martina, Sandra & Rachele naar de bioscoop geweest naar Fantastic Beasts The Crimes of Grindelwald. Heerlijk hoe wij met 7 meiden zo een leuk clubje zijn geworden en leuke uitstapjes maken samen. Soms met de groep, soms ga je alleen maar met 1 van de groep wat doen. Zo dankbaar voor dit clubje!

Dinsdag had Sam zijn eerste Nativity play. Hij mocht met Nursery (Peuterschool) de kerst sterretjes spelen in de Nativity van Reception (Kleuterklas). Hij was zo trots om op te treden en zien dat wij naar hem keken.. zo schattig!
Verder ben ik op zondag naar Southbank Centre Christmas Market geweest met de meiden en hebben we lekker rond gestruind en gegeten. We zijn uiteindelijk helemaal naar de Tate Modern gelopen langs het water en genoten van de zonsondergang.

De week erna ben ik langs alle winkels geweest op Oxford Street om een kerstoutfit te scoren. Ik had gelukkig een heel leuk jurkje gevonden. In de eerste instantie wilde ik hem niet voor kerst gebruiken, maar ik had helaas verder niks gevonden.

Zaterdag 15 december vierde ik met de meiden Secret Santa en tegelijkertijd het afscheid van Ines. Helaas is zij de eerste van ons die vertrekt en zo snel al. We hebben een heerlijke avond bij mij thuis gehad met cadeautjes, film kijken, karaoke doen en sushi eten. Mijn gezin was het weekend weg dus we hadden lekker de ruimte en tijd om het heel gezellig te maken.

De week erna was alweer de laatste week voor de kerstvakantie en dat was een hele drukke week. Maandag had Isobel haar Nativity play, ook als kerstster in de play van Year 2 (groep 4 in NL). Dinsdag had Iso kerstontbijt en woensdag Sam. Donderdag had Sam zelfs nog een partijtje.

Vrijdag was de laatste werkdag voor de vakantie en wat voor eentje. Hele dag bezig geweest met inpakken. Kids waren uit school en helemaal klaar voor de vakantie. Ik was er ook al klaar voor, maar die van mij begon helaas pas om 7 uur. Ik heb die avond alle laatste spullen ingepakt en ben op tijd naar bed gegaan. Mijn wekker ging om 03:30 want om 05:00 zou ik worden opgehaald door te taxi om naar het vliegveld te gaan. Ik had er zo veel zin in. Even lekker thuis en natuurlijk kerst met de familie. Ik keek er zo erg naar uit.

Om 6 uur was ik op Gatwick en om 8 uur zou mijn vlucht vertrekken. Ik had gelukkig mazzel met ‘maar’ een uur vertraging na het drone gedoe die eerder die week op Gatwick was, maar om 9 uur vloog ik toch echt richting Amsterdam. Papa en mama kwamen me halen en dan duren die koffers natuurlijk eindeloos lang als je ze al ziet staan voor het raam en ze het liefst meteen keihard wilt knuffelen. Terug naar huis heb ik eindelijk weer auto kunnen rijden. Ik mis dat zo erg hier. Niet perse het autorijden zelf, maar meer de mogelijkheid om te kunnen rijden. Ik kwam dus zaterdag rond de middag thuis aan en oh wat is dat gek en heerlijk tegelijk. Je leeft op een totaal andere manier in Engeland, maar zodra je thuis bent, leef je weer precies hoe je altijd leefde. Zoals ik meerdere malen heb moeten horen, was de rust duidelijk verdwenen sinds het moment in het huis in stapte. Ik had zo veel te vertellen en te vragen.

Kerst hebben we gevierd zoals we dat altijd doen en ik keek daar al zo lang naar uit. Met de familie dineren op kerstavond, cadeautjes uitpakken, foto’s maken, muziek maken, met de nichten en neven op zolder slapen en in de ochtend met z’n allen wakker worden en samen aan het ontbijt. Hoewel ik de familie in Nederland normaal ook niet echt zie ik de 3 maanden dat ik weg was, had ik toch in Engeland het idee dat ik echt iets miste en dat ik er zo naar uitkeek om iedereen weer te zien, heel gek! Kerst was geweldig en op tweede kerstdag hebben we ook nog eens verlaat sinterklaas gevierd.
En dan toch echt weer doei zeggen tegen iedereen en nu echt voor 7 maanden nog, want mocht ik nog wel terug komen in de tussentijd, zal dat niet op een moment zijn dat iemand jarig is of er een verjaardag wordt gevierd.

In de twee weken dat ik thuis was heb ik vooral zoveel mogelijk mensen proberen te zien. Veel broodjes carpaccio geluncht omdat ik dat zo moet missen hier in Engeland, uiteten geweest met oud collega’s, met Quinten gechillt op de bank of in de bios, dagje sauna met Elies en mam heerlijk even echt relaxen, genoeg leuks dus! Maar dat leuks maakt het ook weer een stuk lastiger om weer weg te gaan omdat je eigenlijk zo snel alweer went aan je ‘oude’ leventje en die moet je na 2 weken weer gedag zeggen. Even wordt je bewust van dat je leven zo normaal leek, maar dat het eigenlijk echt wel speciaal is. Het zijn echt de kleine dingetjes zoals een filmavondje op de bank met het gezin, even de stad in met iemand, een koffietje doen op het terras, een spelletje in de avond met pap en mam wat toch grote dingen zijn als je beseft hoe erg je dat moet missen als je aan de andere kant van de Noordzee woont.

Weggaan was moeilijk en verdrietig, maar zodra ik door de douane was op het vliegveld was ik toch wel weer ingesteld op waar ik naar toe ging en wat er op me stond te wachten. Ik werd opgehaald door Sandra die me kwam helpen met mijn koffers omdat het vorige keer zo’n gigantische ramp was. We hebben even wat geluncht op Clapham Junction en ben toen met de taxi naar huis gegaan. Ik kwam thuis in een leeg huis.. ik vond het vreselijk en wilde het liefst zo snel mogelijk naar huis. Ik ben naar boven gegaan, heb mn koffers uitgepakt en ben met Quinten gaan facetimen.. even afleiding. Rond het avondeten toen ik aan het koken was, kwam het gezin thuis en dat voelde al veel beter. Even een andere energie om je heen dan heimwee. De kinderen waren blij me te zien en van Iso kreeg ik meteen een kettinkje om m’n nek. ’s Avonds heb ik het als enige avond echt even moeilijk gehad. Isobel was continue aan het huilen als mama naar beneden ging en dat maakte mijn humeur er ook niet beter op. Ik had 2 weken uitgerust en geen gejank en gezeur om me heen gehad en meteen mijn eerste avond zit je 2 uur met gehuil opgescheept. Ik dacht echt: Wat doe ik hier nog en wilde gauw weer naar huis. (Geen zorgen, vanaf maandag ging het alweer goed en voelde het alsof ik nooit was weg geweest)

Maandag hadden de kinderen nog vrij. In de ochtend zijn we lekker naar hun favoriete park geweest. Daar hebben ze 2 uur gespeeld en ik was ondertussen ijskoud. Voor lunch hebben we pizza gegeten en ’s middags met z’n drieën een film gekeken op de bank. Lekker warm onder een dekentje, 2 kids tegen je aan, geen gedoe.. echt een top dag!

Dinsdag begon voor de kinderen school weer. En hoe.. de ‘back to school blues’ waren duidelijk aanwezig en na school was weer zoals het was voor de vakantie. Een huilende Sam onderweg naar huis omdat meneer de woorden: ‘zelf proberen’ niet wil horen. Gelukkig ging het thuis wel weer prima en hebben we een goed eind van de dag gehad. De kinderen moeten weer enorm wennen aan naar school gaan en zijn erg moe na school. Leuk 2 weken vakantie natuurlijk, maar dit is echt een minpunt eraan. Hele schema in de war en naar de knoppen. De komende week gaan we gewoon nog even rustig aan doen met z’n allen en hopen dat het schema er volgende week weer helemaal in zit.

Tot de volgende!

xxx


Een blog met een zwart randje

11-11 t/m 25-11

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor de lieve reacties die jullie iedere keer achter laten. Zo fijn om te zien dat jullie echt de tijd nemen om mijn blog te lezen en ik jullie daarmee gewoon mijn leventje een beetje mee kan laten beleven.

Zondag 11-11 Camden Market bezocht. Een markt in Camden met een eetgedeelte en een gedeelte met kraampjes met vooral sieraden, fotografie, portemonnees etc. We liepen tegen een kraampje aan van een artiest die zijn eigen foto’s verkocht en ik was op slag verliefd. Zo’n speciale stijl van foto’s maken met de perfecte focus echt om jaloers op te zijn eigenlijk. Ik heb bij deze artiest 3 foto’s gekocht en bij een ander nog 1. Allemaal van Londen. Ik zal foto’s in mijn album: ‘exploring the city’ plaatsen. Verder hebben we vooral rustig rond gekeken en natuurlijk gegeten!

Die week is eigenlijk best goed begonnen met 2 kiddo’s die beide zich echt helemaal top gedroegen op de weg naar huis en thuis ook super lief samen aan het spelen waren. Helaas sloeg het bij Sam tegen bedtijd helemaal om. Afgelopen weekend heeft Tam gelukkig onze afspraken gelijk in werking gezet en hebben zij en Sam dus 2 uitjes moeten missen omdat hij zich zo misdroeg dat ze met hem naar huis is gegaan. Ik hoop zo dat dit hem wat harder gaat maken, want hij gedraagt zich echt 9 van de 10 keer als een kind van net 2 in plaats van bijna 4. Gelukkig zien ouders dit nu ook in na het gesprek van vrijdag. Ik hoop echt dat het snel met sprongen vooruit gaat, want dit is voor niemand leuk. Ik ben wel blij dat ik nu zie gebeuren dat hij dit gedrag niet alleen bij mij vertoont, maar ook gewoon bij papa en mama. Dit leek op het begin niet zo omdat hij bij elk piepje meteen werd geknuffeld en getroost ook al was het gewoon jammeren om niks.

Maandag 12-11 was er een Markt voor Nederlandse sint- en kerst artikelen in de Dutch Church van Londen. Ik heb even lekker wat lekkernijen ingeslagen.
Woensdag ben ik met mijn kerstoutfitje die we bij de Primark gekocht hadden, naar Naomi gegaan om onze fotoshoot te gaan houden. Foto’s volgen na kerst ;)
De rest van die week is eigenlijk best rustig verlopen verder met de kinderen en school.

Helaas kunnen er ook vervelende dingen gebeuren en dat is bij mij gebeurd. Zo iets waarvan je denkt: dit gebeurt mij niet.

Tam en Chris waren vrijdag avond vertrokken voor een weekendje bij vrienden 3 uur rijden verderop en ik had samen met oma de oppas op de kinderen. Zij zou de kinderen opstaan en met ze ontbijten tot ik er zou zijn om half 9. Maar toen ik beneden kwam vertelde de kinderen dat oma nog sliep en dat ze nog geen ontbijt gehad hadden. Ik was een beetje in de war en heb de kinderen maar verder gedaan en aangekleed met de veronderstelling dat oma gewoon te moe was om op te staan aangezien ze al een paar dagen niet lekker was.

Helaas heb ik zaterdag ochtend rond 9 uur oma overleden in bed aan getroffen toen ik eigenlijk de kamer in kwam om kleding voor Sam te pakken. Ik was alleen met de kinderen en best een beetje in paniek, dat kun je je voorstellen. Tam heeft de ambulance voor me gebeld en die waren er vrij snel. Die hebben ons bevestigd dat ze inderdaad al een aantal uur geleden was overleden. Ik heb de 2 kinderen zo snel mogelijk naar boven gebracht toen Tam bevestigde dat de ambulance onderweg was. Ik wilde voorkomen dat zij alle hectiek zouden mee krijgen die de uren erna zouden volgen. Tam heeft troepen opgetrommeld om mij te komen helpen/steunen thuis en daar ben ik nog steeds enorm dankbaar voor. Want wat moet je doen? Je wacht op de ambulance.. je hebt de meldkamer aan de telefoon die je proberen aan het reanimeren te krijgen terwijl je weet dat ze niet meer te redden is en je dat heel duidelijk probeert te vertellen.. je hebt 2 kinderen boven zitten die elk moment naar beneden kunnen komen omdat ze een bepaald speelgoed zoeken. Je moet aan zoveel tegelijk denken. Gelukkig kwam de buurvrouw ook en die heeft de kinderen boven vermaakt terwijl ik met de ambulance beneden was. Er is 1 ambulance broeder bij me gebleven tot de politie er was, zo’n 2 uur verder helaas. In de tussentijd kwam Tam’s broer de kinderen halen en die heeft ze mee genomen naar het park en een ijsje halen, want die hadden ze wel verdiend na al die tijd alleen boven te hebben gespeeld zonder mij.. echt grote trots voelde ik voor ze.

Ik moet bij de politie een verklaring afleggen omdat het om een onverwachte dood ging en ik degene was die haar gevonden heeft. Ik vond het praten met de politie machtig interessant hoe erg ik ook nog in shock was. Ook toen de ambulance arriveerde pakte ze een apparaat met plakstickers wat ze gebruiken om de officiële rechte lijn van het hart te zien. Hoe erg ik ook nog in de paniek en verdriet was ik kon het niet laten om te vragen wat ze ging doen omdat ik dit werk ook zo graag zou doen. Ze moest lachen en heeft me alles verteld en uitgelegd.

De dagen erna waren voor mij best moeilijk, want die kamer.. die moet ik helaas nog dagelijks gaan betreden aangezien het Sam’s kamer is. Ik ben die avond met Tam in gesprek gegaan over dat ik niet wist hoe ik met de verwerking om moest gaan. Ik wilde heel graag weg uit het huis, maar wist dat ik eigenlijk beter kon blijven om het niet te ontvluchten. Ik vertelde Tam dat ik wel graag met iemand wilde praten om daar tips over te krijgen. Lucky me vertelde Tam dat haar vader psycholoog is en ik heb meteen met hem gebeld en hij heeft me goede tips gegeven. Ik ben die avond wel bij Naomi gaan slapen omdat het zo vers was, maar voor de rest mocht ik het huis niet ontvluchten. Hij heeft Tam en Chris de tip gegeven om de kamer om te gooien en de inrichting te veranderen. Ze hebben een nieuw bed voor Sam en het bed staat op een andere plek. Dit helpt voor mij enorm om de kamer makkelijker in te gaan gelukkig. Alleen de geur van de kamer, die krijg je niet makkelijk eruit en dat is het enige nog wat het wat lastiger maakt. Met de dag wordt het beter. Het is ook pas een week geleden. Ik krijg veel hulp in huis en ze denken continue aan me. Ik had deze week voor de eerste keer een ochtend vrij en ik kan elke avond eerder stoppen met werken omdat Tam wat eerder beneden komt. Ik ben heel blij met alle hulp die ik krijg en mag mezelf ook behoorlijk trots noemen over in welke familie ik terecht ben gekomen. Door deze gebeurtenis heb ik wel het gevoel dat vooral Tam en ik wat dichter bij elkaar zijn gekomen. We praten veel en ze neemt echt de tijd om even in gesprek te gaan, dat is fijn.

Verder met betrekking tot leuke dingen
Afgelopen maandag ben ik met een au-pair van het schoolplein naar Aladdin de Musical geweest. Dinsdag had ik een play date met een andere au-pair en donderdag ben ik op kosten van Tam en Chris met Naomi naar Florence and the Machine geweest. Ze hadden kaartjes en wilden mij er lekker uit sturen en Naomi mocht mee omdat ze me zoveel steun geeft na de nare gebeurtenis.
Gister ben ik met een groepstrip naar Bath geweest. Dat is een plaatsje ergens in Engeland ongeveer 2 uur rijden hiervandaan. We begonnen met een 2 uur durende guided tour richting de Christmas Market. Daarna zijn we de Roman Baths in geweest en een tour met Nederlands gesproken tekst gevolgd. (foto’s zet ik in mijn fotoalbum!) Toen we uit de Roman Baths kwamen hadden we helaas nog maar een uurtje voor de kerstmarkt dus dat is wel jammer, maar er komen in Londen nog genoeg kerstmarkten dus daarover geen zorgen. Helaas vierde de familie die dag de verjaardag van Sam dus daar kon ik helaas niet bij zijn. Hij was eigenlijk dinsdag 20 nov. jarig, maar door het rare weekend was iedereen gefaald in het kopen van een cadeau. Gelukkig is hij nog te jong om de echte dag te weten dus dat scheelt. Hij was gewoon zondag ‘echt’ jarig.

Zaterdag 24 November was ik gewoon 2 maanden in Londen. De tijd gaat zo snel en langzaam tegelijk! Het is een vreemde ervaring om zo met de tijd te stoeien. Er gebeurd zoveel waardoor je het idee hebt dat je hier al een half jaar zit.. en dan zit je er 'nog maar' 2. Maar aan de andere kant voelt het vertrek als de dag van gister!
Nog een klein maandje en dan kom ik lekker 2 weekjes thuis. Ik kijk er zo naar uit! Maar eerst nog even genieten van de kerstsfeer hier en lekker kerstinkopen doen. Zoveel zin in!

Spreek jullie snel

xxx

Midweekje in Nederland en de weken daarna

22-10 t/m 9-11

Ik ben gewoon alweer 2 weken terug in Engeland.. zo bizar.

Oh wat heb ik een paar heerlijke dagen in Nederland gehad. Maandag avond kwam in natuurlijk redelijk laat pas thuis en hebben we niet veel meer gedaan dan lekker op de bank een film te kijken. Dinsdag ben ik lekker gaan lunchen met Angela in de stad. Dat broodje carpaccio, die had ik toch zo gemist! Dat kennen ze helaas in Engeland nergens. We zijn even lekker de stad door geweest en ik kon weer even genieten van de winkels die we in Nederland hebben. Na de stad zijn we even in onze traditie getreden door wat te gaan bakken. Vroeger op de middelbare school bakten we bijna altijd iets als we met elkaar mee gingen na school, te leuk!
Woensdag ben ik gezellig met mam en Elies gaan high tea’en. Even girl time :)

Donderdag wederom nogmaals voor een broodje carpaccio gegaan tijdens een lunchdate met Quinten. We hadden elkaar al in maanden niet meer gezien dus we hadden een kleine reünie als vanouds. Donderdag avond ben ik gezellig met mam mee gegaan naar koor. Ik mis koor hier in Engeland enorm, maar er is in de buurt helaas niets te vinden wat lijkt op Broadway. Overal ligt de gemiddelde leeftijd op 50 of het is geen popkoor. Ik heb die avond weer even optimaal genoten van het zingen samen, wat wel moest leiden tot een beetje keelpijn aan het eind van de avond. Met 2 koorgenootjes zijn we na koor even lekker naar de maccie gegaan als een soort traditie en ik heb toen even McDonalds fritessaus ingeslagen om mee te nemen hierheen, want ook dit kennen ze hier niet.. heel erg verdrietig!
Vrijdag lekker een dagje thuis met mam. Samen boodschapjes gedaan en weer even in de Action rondsnuffelen, want ook die moet ik missen hier! Ik heb even mergpijpjes en roze koeken ingeslagen om mee te smokkelen in mijn koffer, want oh god, wat mis ik die ook.

Zaterdag was Dustin jarig en we hadden een gezellig verjaardagsontbijtje met lekkere broodjes en natuurlijk taart.. daarna was het voor mij alweer tijd om mijn koffer weer in te pakken en niks te vergeten. Om half 4 was het weer tijd om richting Schiphol te vertrekken. Pap en mam hebben me weg gebracht. We waren best wel een beetje te vroeg omdat ik in de war was met hoe laat de bagage afgiftebalie open ging dus hebben we nog even wat gedronken. Ik probeerde het weggaan een beetje uit te stellen omdat ik er gewoon geen zin in had, maar er komt toch echt een tijd dat ik richting de douane moest gaan. Ik was niet zenuwachtig voor het afscheid maar ik wilde het gewoon niet. Ik heb me gelukkig geen moment ongelukkig gevoeld nadat ik richting de douane was gegaan en ik voelde me echt wel goed. Ik wist nu waar ik terecht zou komen en wat me precies te wachten stond in Engeland, dat gaf zo veel rust. De vlucht verliep prima en ik heb me een lastige weg gewaagd naar huis. Met 2 koffers bij de hand waarvan 1 grote onhandige met het openbaar vervoer was niet mijn beste beslissing, maar ik had geen zin en geld om nogmaals 40 pond te betalen voor de taxi naar huis. Bij de eerste trein ging het eigenlijk al meteen mis en probeerde ik uit snelheid 2 koffers tegelijk de trein in de tillen. Gelukkig kreeg ik hulp van iemand achter mij die mijn zware koffer een extra zetje gaf. Ik hoefde maar 1 trein te nemen dus daar was ik wel blij om. Helaas een trein die langs mijn station in Balham ging en daar niet stopte. Toen ik dacht dat de koffer ellende redelijk aan zijn eind was, moest ik de trein nog uit met een mega afstap. Ook hier kreeg ik direct hulp van iemand achter mij die de hendel overpakte en hem voor me de trein uit tilde. Na 3x bedanken liep ik richting de uitgang…. TRAP…! NEE! En niet een kleintje ook. Precies hetzelfde meisje kwam ik daar weer tegen en die bood meteen aan een koffer naar beneden te tillen.. ooh ik hou zo van deze mensen! Nu was de koffer ellende echt voorbij en kon ik met een gerust hart met de taxi naar huis.

Thuis.. het is zo gek dat ik mijn plekje hier in Londen thuis noem. Het voelt zo dubbel om tegen het thuisfront in Nederland het te hebben over thuis.. en dan niet in Nederland bedoelen. Hier heb ik aan het begin best wel moeite mee gehad, want dit is niet thuis, thuis is in Nederland Hier ben ik gelukkig redelijk overheen en vooral omdat tegen me wordt zegt: “wees blij dat het als een thuis voelt, want je zit er nog wel even!” Dat is zeker waar en sinds toen heb ik het ook los gelaten.

Zondag zijn Naomi en ik herenigd na onze vakantie apart te hebben doorgebracht. We zijn naar het grootste winkelcentrum van Europa geweest: Westfield. Echt mega groot met zelfs een Vue bioscoop inside! We hebben ons een beetje te lang vermaakt in de Primark, toen we tegen leuke foute kerstoutfitjes aanliepen en een heuze fotoshoot aan het houden waren in de paskamers. Waar we voor kwamen, zijn we in ieder geval niet mee thuis gekomen haha! Na de bioscoop te hebben meegepakt zijn we ’s avonds onze zondagstraditie weer gaan voortzetten bij Hudsons in Putney. We hebben ons voorgenomen om iedere zondag onze dag daar af te sluiten.
Die maandag begon het ‘gewone’ leventje weer met 2 kinderen die een hele week bij papa en mama waren geweest.. zucht.. het was weer even een pittig begin, maar langzaam aan kwamen we weer in het ritme van de schooldagen. Nu na 2 weken begint gelukkig Sam het ook weer bij te benen en is hij minder moe na een dag nursery. De avonden heb ik zelf vooral veel in bed door gebracht de afgelopen weken omdat ik gewoonweg geen zin had om de deur uit te gaan en elke avond om half 10 wilde slapen (dit is tot op de dag van vandaag overigens nog niet gelukt). Op een of andere manier ben ik altijd aan het appen of facetimen met Naomi en kijken we allebei vaak net te laat hoe laat het eigenlijk is.. oeps, weer mislukt.
Afgelopen weekend had ik een verjaardags etentje van Martina, een au-pair van school. Ze had mij en nog 8 andere au-pairs uitgenodigd en we hebben een gezellig avondje gehad. Zondag zijn Naomi en ik naar Oxford street gegaan omdat ik graag nieuwe schoenen wilde kopen en we daar zaterdag in Westfield helaas niet voor waren geslaagd. Uiteraard de zondag weer afgesloten in Putney.

De afgelopen week is gelukkig voorbij gevlogen. Ik zag echt tegen de week op omdat Tam 3 dagen naar Brussel zou gaan en ik dus de school runs in de ochtend lopend moest doen met de kinderen. Dat betekent dus dubbel moeie kinderen aan het eind van de dag, maar het is me alles mee gevallen. Eigenlijk vond ik het heerlijk dat ze er niet was want vooral Sam gedroeg zich veel beter. Vrijdag een gesprek daarover gehad en afspraken gemaakt over wat zij beter kan doen om te zorgen dat Sam de kans niet krijgt naar haar toe te kruipen en niet meer naar mij te luisteren. Ik was heel blij met dit gesprek en ik hoop dat het in het vervolg beter zal gaan. Zoals ze altijd zegt: bespreek alles.. Maar dat is nog zo makkelijk niet als je eigenlijk juist haar wilt aanspreken op haar gedrag omdat het mij enorm tegenwerkt in m’n werk, maar ze nam het gelukkig goed op.

Woensdag heb ik nog even een kerstboompje opgezet! Ik hoor je denken: “Sabien.. een kerstboom opgezet? Heb je de maanden een beetje verkeerd in je hoofd?” Neehoor! Ik kwam ‘toevallig’ met Naomi bij de Hema terecht en daar was een hele wand vol kerstballen en allerlei spullen voor in de kerstboom. We hebben elkaar maar 1 sec aangekeken en toen zat er al van alles in ons mandje. De kerst in winkels begint hier echt een beetje te beginnen nadat Halloween is geweest en wij kunnen hier niet vrolijker van worden. In Nederland heerst er een soort taboe op kerstspullen van zolder halen voordat Sinterklaas weg is.. en laten wij daar, hier nou net geen last van hebben. Mijn mini kerstboompje staat op mijn nachtkastje en ik word er zo gelukkig van. Hiermee zeg ik niet dat overal de kerstbomen al staan hoor! Mijn gezin keek me best een beetje vreemd aan toen ik zei dat er een kerstboompje opgetuigd en wel in mijn kamer stond hahaha. Laat die kerst maar beginnen! De grote straten hangen al vol en alle lantaarnpalen zijn al voorzien van lichtslangen in de vormen van sneeuwvlokjes en kerstmannen.. heerlijk!

Vrijdag is ook de moeder van Chris aangekomen in huis en die zal 2 weken bij ons logeren. Heel benieuwd hoe ik nòg een persoon in huis zal ervaren tijdens mijn werk…………zucht.. we’ll see.

Ik spreek jullie snel weer

xx

Een maand hier en een BIG SURPRISE

8-10 t/m 22-10

Na 2 weekjes ben ik er weer! Wat is de eerste maand omgevlogen. Ik ben nu al bijna een maand hier! De weken gaan ontzettend snel en ik ben helemaal gesetteld. In de afgelopen weken heb ik iets minder mee gemaakt omdat de ‘luie ik’ weer een beetje terug begint te komen die ’s avonds lekker in bed wil en niet meer perse de deur uit hoeft. Voordelen daarvan is dat ik geld bespaar, ik op tijd mijn bed in kan en ik mij dus hier thuis helemaal op mijn gemak voel en gewoon in m’n kamer kan zijn zonder verdrietig te zijn. Nadelen ervan zijn dat ik minder zie van Londen, maar hoeveel kan je ook zien als je 7 uur klaar bent met werken, minimaal een half uur tot drie kwartier moet reizen voor je ergens iemand kan meeten en rond half 10/10 uur weer thuis wilt zijn.. Naomi en ik zijn een weg aan het vinden om het voor ons allebei zo makkelijk mogelijk bereikbaar te maken zodat we 1 avond doordeweeks gewoon wat kunnen gaan doen ’s avonds, maar dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt. Alles wat tussen ons in zit is weer rottig te bereiken met het OV of duurt gewoon een uur omdat je helemaal om moet met het OV. Dat is wel het nadeel van geen fiets, scooter of auto hebben hier. Je moet alles met het OV doen.

In de week van 8-10 ben ik op woensdag ochtend met Naomi naar Oxford Street gegaan omdat ik die ochtend spontaan uit mn broek was gescheurd en dus nodig nieuwe broeken moest hebben (Godzijdank waren we nog thuis). Gelukkig zijn we redelijk dezelfde tijd vrij en willen we allebei ieder moment pakken om er samen op uit te gaan en gelukkig kon ze met me mee. Ookal is het maar een uurtje dat we door de winkels kunnen, we doen het toch, want ja zo werkt dat hier ook gewoon. Je reist een uur om een uur met iemand af te spreken (Zou ik in Nederland dus nooit gedaan hebben). De rest van doordeweeks heb ik lekker thuis doorgebracht. Op vrijdag zijn Naomi en ik naar Earls Court geweest want daar bleek een Nederlandse pub te zitten: Proeflokaal Rembrandt. Het zit gevestigd in The Bolton Pub. Het was er erg rustig helaas voor de te lieve eigenaar. Een Nederlandse man die prima Nederlands sprak, maar in sommige woorden hoorde je zijn Britse accent. We hebben lekker een bittergarnituurtje gegeten en genoten van Nederlandse muziek. Hij heeft ons uitgenodigd voor een Sinterklaas avond die zij organiseren.. daar hou ik nou van.. Lekker een plek om Nederlandse feestdagen te vieren.

Dat weekend ben ik naar 2 musea geweest. Op zaterdag naar Tate Modern met Martina, een Italiaanse au-pair van het schoolplein. We hebben lekker wat gegeten en de hele middag daar rond gelopen. Zondag ben ik met Naomi naar de Imperial War Museum geweest. Heel indrukwekkend!

De afgelopen week heb ik weinig gedaan. Dinsdag avond ben ik met Naomi weer even naar Hudsons in Putney geweest voor een klein hapje en drankje. Donderdag middag hebben we gepicknickt bij de Londen Eye. Er zit achter de Londen Eye een parkje met straatmuzikanten en we hebben daar even 2 uurtjes gechillt.

Vrijdag had ik voor het eerst Sam overdag thuis. Ze zouden in de avond gaan vliegen naar Hong Kong, dus ze hielden hem liever een dagje thuis van Nursery. We hebben lekker samen uitgerust en een film gekeken, zijn uit lunchen gegaan bij de pizzeria en even samen een middagdutje gedaan. De familie zou eigenlijk om half 4 direct vertrekken naar het vliegveld, maar hun vlucht was ineens met 6 uur vertraagd. Ze zijn uiteindelijk pas om 10 uur thuis vertrokken en had het echt met ze te doen. Ook een beetje met mezelf want ik dacht na half 4 lekker vrij te hebben en het huis voor mezelf, maar helaas.. ik moest nu doorwerken tot half 7 (in overleg hoor!) Ik kon vrij krijgen en dan zou Tam stoppen met werken, maar vond dat ook weer onzin want was toch thuis. Zaterdag werd ik heerlijk in stilte wakker, geen gillende kinderen die beneden rond rennen of aan het huilen zijn. Ik ga ze natuurlijk de komende week wel enorm missen, maar ik ga er ook even optimaal van genieten..

DE BIG SURPRISE
Als ik dit typ zit ik nog in Londen maar ik weet wat eraan zit te komen. Maandag 22-10 vlieg ik naar huis en zal ik de herfstvakantie in Nederland doorbrengen. Ik kijk er enorm naar uit weer even thuis te zijn! Als jullie dit lezen ben ik thuis aangekomen. Ik post dit pas als ik thuis ben omdat ik Elies en Dus ga verrassen, die weten van niks. Ik zal tot zaterdag lekker thuis zijn en de andere helft van mn inboedel mee sprokkelen naar Engeland.

22-10
Papa heeft me opgehaald van Schiphol en zijn samen naar huis gereden. Ik ben mega snel naar de buren gerend en papa is naar huis gegaan. Ik had de dag ervoor gevraagd of ze met mij wilde facetimen en Elies was meteen: JAAAA IK WIL FACETIMEN. Die dacht: eindelijk na een maand kan Sabien het aan om te facetimen met ons. Ik was zo enorm benieuwd naar hun gezichten!
Ik ging bij de overburen thuis zitten waar Elies vaak komt en probeerde met hints op de achtergrond te laten weten dat ik bij hun zat, omdat ik wel verwachtte dat Elies dat zou herkennen. Ik liet de kat zien en het kwartje viel nog niet, maar ze zei wel: "Hee, ze lijkt een beetje op Mikkie", maar verder maakte ze er nog niets van. Toen zei ik: "Ja dat is opzicht wel mogelijk, want hier zit Tes". Het kwartje viel nog steeds niet tot dat papa en mama begonnen te lachen en ze het ineens besefte. Heerlijk om haar gezicht zo te zien schrikken.
Deze week ga ik leuke dingen doen met vrienden en mama heeft vrij genomen. Het is aan de ene kant gek om thuis te zijn, maar aan de andere kant ook weer zo normaal. Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn om zaterdag weer terug in Londen te komen, maar ik maak me er nu nog geen zorgen om. Ik weet nu waar ik terecht kom en wat er daar op me zit te wachten. Ik ga genieten deze week.

Na de herfstvakantie zal het voor ons allemaal weer wennen zijn. De kinderen zullen een goede jetlag hebben en zullen weer even moeten wennen aan het schoolleven en het overdag met mij moeten doen ipv 24/7 bij papa en mama. Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat, maar dat komt allemaal vanzelf weer goed.

Tot snel xxx

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active