22-10 t/m 9-11

Ik ben gewoon alweer 2 weken terug in Engeland.. zo bizar.

Oh wat heb ik een paar heerlijke dagen in Nederland gehad. Maandag avond kwam in natuurlijk redelijk laat pas thuis en hebben we niet veel meer gedaan dan lekker op de bank een film te kijken. Dinsdag ben ik lekker gaan lunchen met Angela in de stad. Dat broodje carpaccio, die had ik toch zo gemist! Dat kennen ze helaas in Engeland nergens. We zijn even lekker de stad door geweest en ik kon weer even genieten van de winkels die we in Nederland hebben. Na de stad zijn we even in onze traditie getreden door wat te gaan bakken. Vroeger op de middelbare school bakten we bijna altijd iets als we met elkaar mee gingen na school, te leuk!
Woensdag ben ik gezellig met mam en Elies gaan high tea’en. Even girl time :)

Donderdag wederom nogmaals voor een broodje carpaccio gegaan tijdens een lunchdate met Quinten. We hadden elkaar al in maanden niet meer gezien dus we hadden een kleine reünie als vanouds. Donderdag avond ben ik gezellig met mam mee gegaan naar koor. Ik mis koor hier in Engeland enorm, maar er is in de buurt helaas niets te vinden wat lijkt op Broadway. Overal ligt de gemiddelde leeftijd op 50 of het is geen popkoor. Ik heb die avond weer even optimaal genoten van het zingen samen, wat wel moest leiden tot een beetje keelpijn aan het eind van de avond. Met 2 koorgenootjes zijn we na koor even lekker naar de maccie gegaan als een soort traditie en ik heb toen even McDonalds fritessaus ingeslagen om mee te nemen hierheen, want ook dit kennen ze hier niet.. heel erg verdrietig!
Vrijdag lekker een dagje thuis met mam. Samen boodschapjes gedaan en weer even in de Action rondsnuffelen, want ook die moet ik missen hier! Ik heb even mergpijpjes en roze koeken ingeslagen om mee te smokkelen in mijn koffer, want oh god, wat mis ik die ook.

Zaterdag was Dustin jarig en we hadden een gezellig verjaardagsontbijtje met lekkere broodjes en natuurlijk taart.. daarna was het voor mij alweer tijd om mijn koffer weer in te pakken en niks te vergeten. Om half 4 was het weer tijd om richting Schiphol te vertrekken. Pap en mam hebben me weg gebracht. We waren best wel een beetje te vroeg omdat ik in de war was met hoe laat de bagage afgiftebalie open ging dus hebben we nog even wat gedronken. Ik probeerde het weggaan een beetje uit te stellen omdat ik er gewoon geen zin in had, maar er komt toch echt een tijd dat ik richting de douane moest gaan. Ik was niet zenuwachtig voor het afscheid maar ik wilde het gewoon niet. Ik heb me gelukkig geen moment ongelukkig gevoeld nadat ik richting de douane was gegaan en ik voelde me echt wel goed. Ik wist nu waar ik terecht zou komen en wat me precies te wachten stond in Engeland, dat gaf zo veel rust. De vlucht verliep prima en ik heb me een lastige weg gewaagd naar huis. Met 2 koffers bij de hand waarvan 1 grote onhandige met het openbaar vervoer was niet mijn beste beslissing, maar ik had geen zin en geld om nogmaals 40 pond te betalen voor de taxi naar huis. Bij de eerste trein ging het eigenlijk al meteen mis en probeerde ik uit snelheid 2 koffers tegelijk de trein in de tillen. Gelukkig kreeg ik hulp van iemand achter mij die mijn zware koffer een extra zetje gaf. Ik hoefde maar 1 trein te nemen dus daar was ik wel blij om. Helaas een trein die langs mijn station in Balham ging en daar niet stopte. Toen ik dacht dat de koffer ellende redelijk aan zijn eind was, moest ik de trein nog uit met een mega afstap. Ook hier kreeg ik direct hulp van iemand achter mij die de hendel overpakte en hem voor me de trein uit tilde. Na 3x bedanken liep ik richting de uitgang…. TRAP…! NEE! En niet een kleintje ook. Precies hetzelfde meisje kwam ik daar weer tegen en die bood meteen aan een koffer naar beneden te tillen.. ooh ik hou zo van deze mensen! Nu was de koffer ellende echt voorbij en kon ik met een gerust hart met de taxi naar huis.

Thuis.. het is zo gek dat ik mijn plekje hier in Londen thuis noem. Het voelt zo dubbel om tegen het thuisfront in Nederland het te hebben over thuis.. en dan niet in Nederland bedoelen. Hier heb ik aan het begin best wel moeite mee gehad, want dit is niet thuis, thuis is in Nederland Hier ben ik gelukkig redelijk overheen en vooral omdat tegen me wordt zegt: “wees blij dat het als een thuis voelt, want je zit er nog wel even!” Dat is zeker waar en sinds toen heb ik het ook los gelaten.

Zondag zijn Naomi en ik herenigd na onze vakantie apart te hebben doorgebracht. We zijn naar het grootste winkelcentrum van Europa geweest: Westfield. Echt mega groot met zelfs een Vue bioscoop inside! We hebben ons een beetje te lang vermaakt in de Primark, toen we tegen leuke foute kerstoutfitjes aanliepen en een heuze fotoshoot aan het houden waren in de paskamers. Waar we voor kwamen, zijn we in ieder geval niet mee thuis gekomen haha! Na de bioscoop te hebben meegepakt zijn we ’s avonds onze zondagstraditie weer gaan voortzetten bij Hudsons in Putney. We hebben ons voorgenomen om iedere zondag onze dag daar af te sluiten.
Die maandag begon het ‘gewone’ leventje weer met 2 kinderen die een hele week bij papa en mama waren geweest.. zucht.. het was weer even een pittig begin, maar langzaam aan kwamen we weer in het ritme van de schooldagen. Nu na 2 weken begint gelukkig Sam het ook weer bij te benen en is hij minder moe na een dag nursery. De avonden heb ik zelf vooral veel in bed door gebracht de afgelopen weken omdat ik gewoonweg geen zin had om de deur uit te gaan en elke avond om half 10 wilde slapen (dit is tot op de dag van vandaag overigens nog niet gelukt). Op een of andere manier ben ik altijd aan het appen of facetimen met Naomi en kijken we allebei vaak net te laat hoe laat het eigenlijk is.. oeps, weer mislukt.
Afgelopen weekend had ik een verjaardags etentje van Martina, een au-pair van school. Ze had mij en nog 8 andere au-pairs uitgenodigd en we hebben een gezellig avondje gehad. Zondag zijn Naomi en ik naar Oxford street gegaan omdat ik graag nieuwe schoenen wilde kopen en we daar zaterdag in Westfield helaas niet voor waren geslaagd. Uiteraard de zondag weer afgesloten in Putney.

De afgelopen week is gelukkig voorbij gevlogen. Ik zag echt tegen de week op omdat Tam 3 dagen naar Brussel zou gaan en ik dus de school runs in de ochtend lopend moest doen met de kinderen. Dat betekent dus dubbel moeie kinderen aan het eind van de dag, maar het is me alles mee gevallen. Eigenlijk vond ik het heerlijk dat ze er niet was want vooral Sam gedroeg zich veel beter. Vrijdag een gesprek daarover gehad en afspraken gemaakt over wat zij beter kan doen om te zorgen dat Sam de kans niet krijgt naar haar toe te kruipen en niet meer naar mij te luisteren. Ik was heel blij met dit gesprek en ik hoop dat het in het vervolg beter zal gaan. Zoals ze altijd zegt: bespreek alles.. Maar dat is nog zo makkelijk niet als je eigenlijk juist haar wilt aanspreken op haar gedrag omdat het mij enorm tegenwerkt in m’n werk, maar ze nam het gelukkig goed op.

Woensdag heb ik nog even een kerstboompje opgezet! Ik hoor je denken: “Sabien.. een kerstboom opgezet? Heb je de maanden een beetje verkeerd in je hoofd?” Neehoor! Ik kwam ‘toevallig’ met Naomi bij de Hema terecht en daar was een hele wand vol kerstballen en allerlei spullen voor in de kerstboom. We hebben elkaar maar 1 sec aangekeken en toen zat er al van alles in ons mandje. De kerst in winkels begint hier echt een beetje te beginnen nadat Halloween is geweest en wij kunnen hier niet vrolijker van worden. In Nederland heerst er een soort taboe op kerstspullen van zolder halen voordat Sinterklaas weg is.. en laten wij daar, hier nou net geen last van hebben. Mijn mini kerstboompje staat op mijn nachtkastje en ik word er zo gelukkig van. Hiermee zeg ik niet dat overal de kerstbomen al staan hoor! Mijn gezin keek me best een beetje vreemd aan toen ik zei dat er een kerstboompje opgetuigd en wel in mijn kamer stond hahaha. Laat die kerst maar beginnen! De grote straten hangen al vol en alle lantaarnpalen zijn al voorzien van lichtslangen in de vormen van sneeuwvlokjes en kerstmannen.. heerlijk!

Vrijdag is ook de moeder van Chris aangekomen in huis en die zal 2 weken bij ons logeren. Heel benieuwd hoe ik nòg een persoon in huis zal ervaren tijdens mijn werk…………zucht.. we’ll see.

Ik spreek jullie snel weer

xx