17-9-18 Week voor vertrek
Nog een week en dan vertrek ik naar Engeland. De afgelopen maanden zijn zo ongelofelijk snel gegaan. Ik ben vanaf vandaag begonnen met kleding uitzoeken die ik mee wil en zorgen dat ze gewassen worden. Deze week wordt een zware week want er staan allemaal ‘laatste’ etentjes en dagjes gepland. Vanavond ga ik uiteten met de meiden van mijn oude werk bij de Chinees. We hielden het de afgelopen jaar er sowieso al in om eens in de zoveel tijd nog uiteten te gaan, maar nu is het toch wel extra gepland vanwege mijn vertrek.

Morgen heb ik een gezellig middagje met mijn kleine spruitjes Wout en Ella waar ik de afgelopen 5 jaar op heb gepast. Woendag ga ik voor de laatste keer naar bootcamp en als afsluiter met mijn maatjes naar de Mac (lekker tegenstrijdig, I know). Donderdag middag mijn laatste middag op de BSO in Oosthuizen en ’s avonds uiteten met lieve vriendinnen Siham en Ebru. Vrijdag een gezellig dagje met Angela. Op dit moment weet ik nog niet wat we gaan doen, maar het wordt sowieso gezellig! (Dit is zwembad op centerparcs de Eemhof geworden en daarna lekker uiteten.) Zaterdag staat een etentje met het gezin gepland bij ons favoriete restaurant Shinsen! (Wederom derde keer sushi voor mij die week LOVE IT). (’s Avonds hebben we met zijn allen een film gekeken. Dit gebeurd echt nooit, maar het was zoo gezellig!!!)

Ma 24-9-18 Dag van vertrek
Ik heb veel moeite met het idee dat ik voor 3 maanden afscheid moet nemen. Het laatste inpakken is gedaan en we zijn bijna klaar voor vertrek. Het blijft een struggle dat je niets wilt vergeten. Langzaam werk je naar het moment toe dat je moet vertrekken en dat is eigenlijk het ergst.
Om kwart voor 2 vertrokken we richting Schiphol. Ik met mam en Elies in de auto en papa en Dustin gingen met de trein. De zenuwen gierden me constant door mijn lijf en ik was alleen maar misselijk. Op Schiphol hebben we nadat ik mijn koffer had ingeleverd nog even wat gegeten (Nouja pap, mam, Elies en Dus dan) maar om kwart voor 4 moest ik toch echt richting douane gaan. Het afscheid was nog veel erger dan ik had verwacht, maar toen ik uit beeld was, had ik gelukkig genoeg afleiding om het even te vergeten. De vlucht was prima en op Gatwick heb ik Tamsin ontmoet. Hele lieve vrouw en we hebben de hele weg naar huis lekker geklets. Eenmaal in huis aangekomen, maakte ik mezelf even netjes en mochten Herta (hun huidige nanny) en ik op hun kosten uiteten. Ik had niet veel trek, maar het was wel leuk om elkaar zo even beter te leren kennen. ’s Avonds was ik kapot dus viel snel in slaap en voelde me op zich prima. Ik was wel veel wakker en op die momenten dacht ik: “ohja, ik ben in Engeland!” En ging dan niet met een al te fijn gevoel weer verder slapen.

Dinsdag werd ik echt kotsmisselijk wakker en kon niets eten. Die ochtend ontmoette ik voor het eerst Sam en Isobel. Ze waren nog een beetje aan het aankijken wie ik was, wat natuurlijk meer dan logisch is. Die ochtend werden Herta, de kinderen en ik door Tamsin afgezet op school. Dit gebeurd niet altijd, maar Sam is net voor de tweede week op Nursery begonnen dus die is anders veel te moe op het einde van de dag (Het is 20 minuten lopen naar school en dus ook 20 minuten terug na een lange schooldag). Herta heeft mij alles laten zien en vertelt over de kinderen en hun school ritme. Die ochtend kwamen we terug van school en hadden eigenlijk niet zo veel te doen. Ik had wat te ontbijten gepakt en op dat moment had ik eigenlijk net even te veel tijd om aan thuis te denken. Dat was het eerste moment dat ik het echt even heel zwaar had. Herta heeft toen even met me gepraat en een beetje moed ingesproken dat het allemaal goed komt. Ook had ze mij een link toegestuurd van een facebookgroep: “Dutch girls in London”

Ik ben naar bed gegaan want ik was ook gewoon doodmoe, maar dat maakt het rotte gevoel ook niet beter. Ik heb Tamsin eerlijk verteld dat ik me op dat moment gewoon echt zwaar klote voelde en ze was zo meelevend! Na het ophalen van de kinderen en thuis spelen voelde ik me meteen veel beter omdat je gewoon afleiding hebt en lekker met de kinderen bezig bent, maar dan komt het punt dat je klaar bent met werken en niets gepland hebt. Herta is nogal van het thuis zitten en gaat na werktijd eigenlijk direct naar haar kamer en brengt daar de avond door. Automatisch belandde ik ook op mijn kamer en dat was echt de kutste avond tot nu toe. Ik was echt intens verdrietig en wilde echt mega graag naar huis en zag het helemaal niet meer zitten. Tamsin kwam even bij me kijken om te vragen hoe ik me voelde en toen hebben we samen even gekletst. We hebben bedacht wat voor dingen ik kan ondernemen in de avond en zij en Chris hebben mij meteen helpen zoeken naar een tennis club, eventueel een dansstudio en we zijn aan het zoeken naar een goede plek om Engelse grammatica lessen te kunnen nemen. Ik voelde me na dat gesprek al tien keer beter. Ik heb die avond een bericht geplaatst in de facebookgroep met de vraag of er Nederlandse meiden in de buurt zitten en erbij gezet dat ik de avonden het huis uit wil vanwege heimwee. Ik kreeg zo ontzettend veel berichtjes van meiden die hetzelfde doormaken op dit moment en dat voelde zo enorm goed! Je weet dat je niet de enige bent, maar op zo’n moment heb je echt bevestiging.

Woensdag stond ik met een goed gevoel op. Ik kende de kinderen al een beetje en zij mij. Samen met Herta zijn we naar school gelopen zodat ik dat ook kon zien. 20 minuten naar school lopen is niet niks met 2 kinderen maar ze luisteren echt enorm goed! Ze weten precies waar ze moeten stoppen op de stoep en dat ze niet de bocht om mogen en dat doen ze ook echt niet! Heel fijn voor mij. Sam stept naar school en Isobel loopt gewoon. Die ochtend werd er een koffie ochtend georganiseerd voor het goede doel. Een goede vriendin van Herta organiseerde dat en Herta had mij uitgenodigd mee te gaan. Die vriendin is ook au-pair en ik gok een jaar of 50. Maar wat een tof mens! Rond 12 kwamen we weer terug en hebben Herta en ik de was gedaan. Daarna was het van 1 tot 3 free time en ik heb toen wel even op mijn kamer gezeten en Videoland gekeken en voelde me gelukkig super goed! De momenten op mijn kamer vind ik op dit moment de engste. Tot mijn grooooootte vreugde hebben ze hier de Hema in de buurt en ik voelde me daar meer dan thuis. Lekker Nederlandse verpakkingen en alles precies zoals in Nederland!! Die middag na schooltijd hadden we een playdate met 2 andere au-pairs. We hadden 8 kinderen totaal en dat was erg druk. Een van de au-pairs is Italiaans en had een grote pan pasta gekookt voor iedereen dus we hebben gezellig met de kinderen bij de playdate gegeten.

’s Avonds heb ik met Naomi afgesproken. Een Nederlandse au-pair die niet mega ver van mij af woont. Tamsin was eigenlijk een beetje geshockeerd dat ik zo snel plannen had gemaakt, maar ze was zo ontzettend blij voor me. Naomi en ik hebben het die avond een beetje laat gemaakt OEPS…. maar het was echt veel te gezellig en Tamsin was alleen maar blij dat ik het naar mijn zin had en had er geen probleem mee dat ik laat thuis zou zijn.

Do 27-9-18
Vanmorgen was ik natuurlijk doodmoe, want ik lag pas tegen half 1 in bed en om half 7 ging de wekker al weer. We hebben een rustig dagje gehad. Ik heb de kinderen zelf naar school gebracht zonder Herta, een coffee meeting met Herta en 2 vriendinnen van haar gehad en de rest van de middag thuis doorgebracht. Herta is echt een loner en is liever op zo’n moment alleen dus ik heb lekker op mezelf op mijn kamer gezeten en wat Netflix en Videoland gekeken en aan dit blog aan het schrijven. Het is een behoorlijk lange blog geworden, maarja. Lekker leesvoer voor jullie ;) Vanavond zijn Tamsin en Chris niet thuis en hebben we babysit night.

Morgen is Herta’s laatste dag en het weekend is het gezin naar Tamsin’s moeder. Ze hebben me meegevraagd, maar ik heb ervoor gekozen thuis te blijven om de afgelopen week een beetje te kunnen verwerken en leuke dingen met andere meiden te kunnen doen. Ik weet niet wanneer de volgende blog komt, maar ik denk een beetje als ik weer wat te vertellen heb haha!

Thanks aan iedereen die met mij mee reist door middel van deze blog. Ik vind het super leuk dat jullie de tijd nemen om mijn blog te lezen!

See you soooon