Mijn au pair avontuur in Engeland ♡

Een blog met een zwart randje

11-11 t/m 25-11

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor de lieve reacties die jullie iedere keer achter laten. Zo fijn om te zien dat jullie echt de tijd nemen om mijn blog te lezen en ik jullie daarmee gewoon mijn leventje een beetje mee kan laten beleven.

Zondag 11-11 Camden Market bezocht. Een markt in Camden met een eetgedeelte en een gedeelte met kraampjes met vooral sieraden, fotografie, portemonnees etc. We liepen tegen een kraampje aan van een artiest die zijn eigen foto’s verkocht en ik was op slag verliefd. Zo’n speciale stijl van foto’s maken met de perfecte focus echt om jaloers op te zijn eigenlijk. Ik heb bij deze artiest 3 foto’s gekocht en bij een ander nog 1. Allemaal van Londen. Ik zal foto’s in mijn album: ‘exploring the city’ plaatsen. Verder hebben we vooral rustig rond gekeken en natuurlijk gegeten!

Die week is eigenlijk best goed begonnen met 2 kiddo’s die beide zich echt helemaal top gedroegen op de weg naar huis en thuis ook super lief samen aan het spelen waren. Helaas sloeg het bij Sam tegen bedtijd helemaal om. Afgelopen weekend heeft Tam gelukkig onze afspraken gelijk in werking gezet en hebben zij en Sam dus 2 uitjes moeten missen omdat hij zich zo misdroeg dat ze met hem naar huis is gegaan. Ik hoop zo dat dit hem wat harder gaat maken, want hij gedraagt zich echt 9 van de 10 keer als een kind van net 2 in plaats van bijna 4. Gelukkig zien ouders dit nu ook in na het gesprek van vrijdag. Ik hoop echt dat het snel met sprongen vooruit gaat, want dit is voor niemand leuk. Ik ben wel blij dat ik nu zie gebeuren dat hij dit gedrag niet alleen bij mij vertoont, maar ook gewoon bij papa en mama. Dit leek op het begin niet zo omdat hij bij elk piepje meteen werd geknuffeld en getroost ook al was het gewoon jammeren om niks.

Maandag 12-11 was er een Markt voor Nederlandse sint- en kerst artikelen in de Dutch Church van Londen. Ik heb even lekker wat lekkernijen ingeslagen.
Woensdag ben ik met mijn kerstoutfitje die we bij de Primark gekocht hadden, naar Naomi gegaan om onze fotoshoot te gaan houden. Foto’s volgen na kerst ;)
De rest van die week is eigenlijk best rustig verlopen verder met de kinderen en school.

Helaas kunnen er ook vervelende dingen gebeuren en dat is bij mij gebeurd. Zo iets waarvan je denkt: dit gebeurt mij niet.

Tam en Chris waren vrijdag avond vertrokken voor een weekendje bij vrienden 3 uur rijden verderop en ik had samen met oma de oppas op de kinderen. Zij zou de kinderen opstaan en met ze ontbijten tot ik er zou zijn om half 9. Maar toen ik beneden kwam vertelde de kinderen dat oma nog sliep en dat ze nog geen ontbijt gehad hadden. Ik was een beetje in de war en heb de kinderen maar verder gedaan en aangekleed met de veronderstelling dat oma gewoon te moe was om op te staan aangezien ze al een paar dagen niet lekker was.

Helaas heb ik zaterdag ochtend rond 9 uur oma overleden in bed aan getroffen toen ik eigenlijk de kamer in kwam om kleding voor Sam te pakken. Ik was alleen met de kinderen en best een beetje in paniek, dat kun je je voorstellen. Tam heeft de ambulance voor me gebeld en die waren er vrij snel. Die hebben ons bevestigd dat ze inderdaad al een aantal uur geleden was overleden. Ik heb de 2 kinderen zo snel mogelijk naar boven gebracht toen Tam bevestigde dat de ambulance onderweg was. Ik wilde voorkomen dat zij alle hectiek zouden mee krijgen die de uren erna zouden volgen. Tam heeft troepen opgetrommeld om mij te komen helpen/steunen thuis en daar ben ik nog steeds enorm dankbaar voor. Want wat moet je doen? Je wacht op de ambulance.. je hebt de meldkamer aan de telefoon die je proberen aan het reanimeren te krijgen terwijl je weet dat ze niet meer te redden is en je dat heel duidelijk probeert te vertellen.. je hebt 2 kinderen boven zitten die elk moment naar beneden kunnen komen omdat ze een bepaald speelgoed zoeken. Je moet aan zoveel tegelijk denken. Gelukkig kwam de buurvrouw ook en die heeft de kinderen boven vermaakt terwijl ik met de ambulance beneden was. Er is 1 ambulance broeder bij me gebleven tot de politie er was, zo’n 2 uur verder helaas. In de tussentijd kwam Tam’s broer de kinderen halen en die heeft ze mee genomen naar het park en een ijsje halen, want die hadden ze wel verdiend na al die tijd alleen boven te hebben gespeeld zonder mij.. echt grote trots voelde ik voor ze.

Ik moet bij de politie een verklaring afleggen omdat het om een onverwachte dood ging en ik degene was die haar gevonden heeft. Ik vond het praten met de politie machtig interessant hoe erg ik ook nog in shock was. Ook toen de ambulance arriveerde pakte ze een apparaat met plakstickers wat ze gebruiken om de officiële rechte lijn van het hart te zien. Hoe erg ik ook nog in de paniek en verdriet was ik kon het niet laten om te vragen wat ze ging doen omdat ik dit werk ook zo graag zou doen. Ze moest lachen en heeft me alles verteld en uitgelegd.

De dagen erna waren voor mij best moeilijk, want die kamer.. die moet ik helaas nog dagelijks gaan betreden aangezien het Sam’s kamer is. Ik ben die avond met Tam in gesprek gegaan over dat ik niet wist hoe ik met de verwerking om moest gaan. Ik wilde heel graag weg uit het huis, maar wist dat ik eigenlijk beter kon blijven om het niet te ontvluchten. Ik vertelde Tam dat ik wel graag met iemand wilde praten om daar tips over te krijgen. Lucky me vertelde Tam dat haar vader psycholoog is en ik heb meteen met hem gebeld en hij heeft me goede tips gegeven. Ik ben die avond wel bij Naomi gaan slapen omdat het zo vers was, maar voor de rest mocht ik het huis niet ontvluchten. Hij heeft Tam en Chris de tip gegeven om de kamer om te gooien en de inrichting te veranderen. Ze hebben een nieuw bed voor Sam en het bed staat op een andere plek. Dit helpt voor mij enorm om de kamer makkelijker in te gaan gelukkig. Alleen de geur van de kamer, die krijg je niet makkelijk eruit en dat is het enige nog wat het wat lastiger maakt. Met de dag wordt het beter. Het is ook pas een week geleden. Ik krijg veel hulp in huis en ze denken continue aan me. Ik had deze week voor de eerste keer een ochtend vrij en ik kan elke avond eerder stoppen met werken omdat Tam wat eerder beneden komt. Ik ben heel blij met alle hulp die ik krijg en mag mezelf ook behoorlijk trots noemen over in welke familie ik terecht ben gekomen. Door deze gebeurtenis heb ik wel het gevoel dat vooral Tam en ik wat dichter bij elkaar zijn gekomen. We praten veel en ze neemt echt de tijd om even in gesprek te gaan, dat is fijn.

Verder met betrekking tot leuke dingen
Afgelopen maandag ben ik met een au-pair van het schoolplein naar Aladdin de Musical geweest. Dinsdag had ik een play date met een andere au-pair en donderdag ben ik op kosten van Tam en Chris met Naomi naar Florence and the Machine geweest. Ze hadden kaartjes en wilden mij er lekker uit sturen en Naomi mocht mee omdat ze me zoveel steun geeft na de nare gebeurtenis.
Gister ben ik met een groepstrip naar Bath geweest. Dat is een plaatsje ergens in Engeland ongeveer 2 uur rijden hiervandaan. We begonnen met een 2 uur durende guided tour richting de Christmas Market. Daarna zijn we de Roman Baths in geweest en een tour met Nederlands gesproken tekst gevolgd. (foto’s zet ik in mijn fotoalbum!) Toen we uit de Roman Baths kwamen hadden we helaas nog maar een uurtje voor de kerstmarkt dus dat is wel jammer, maar er komen in Londen nog genoeg kerstmarkten dus daarover geen zorgen. Helaas vierde de familie die dag de verjaardag van Sam dus daar kon ik helaas niet bij zijn. Hij was eigenlijk dinsdag 20 nov. jarig, maar door het rare weekend was iedereen gefaald in het kopen van een cadeau. Gelukkig is hij nog te jong om de echte dag te weten dus dat scheelt. Hij was gewoon zondag ‘echt’ jarig.

Zaterdag 24 November was ik gewoon 2 maanden in Londen. De tijd gaat zo snel en langzaam tegelijk! Het is een vreemde ervaring om zo met de tijd te stoeien. Er gebeurd zoveel waardoor je het idee hebt dat je hier al een half jaar zit.. en dan zit je er 'nog maar' 2. Maar aan de andere kant voelt het vertrek als de dag van gister!
Nog een klein maandje en dan kom ik lekker 2 weekjes thuis. Ik kijk er zo naar uit! Maar eerst nog even genieten van de kerstsfeer hier en lekker kerstinkopen doen. Zoveel zin in!

Spreek jullie snel

xxx

Reacties

Reacties

Renata

Jeetje Sabine dat is wel heftig, maar wat heb je goed gehandeld. Helaas horen dit soort dingen ook bij het leven, ook al wil je het liever niet meemaken. Nu alles een plekje geven. Sterkte. x

Barbara

Wauw, mijn kleine nichtje, zo groot! Wat heb jij goed gehandeld en wat heb jij je goed gehouden. Spreekt voor zich dat je een topper bent. Anderszijds zal het ook onwijs zwaar en moeilijk geweest zijn om alles even alleen te moeten regelen. En je familie is wel heel lief met hoe ze je opvangen en er op uit sturen om even aan iets anders te kunnen denken. Sab, probeer het een plaatsje te geven en probeer volop te genieten van je tijd daar. Ik ben zo ontzettend trots op jou. Veel liefs van mij

Sophia

Bizar om zo dichtbij een overlijden mee te moeten maken, goed gehandeld hoor door je! Chapeau! Gelukkig maak je niet alleen nare dingen mee maar, lezen we ook veel positieve
ervaringen die je op doet! Wat een heerlijke kerstsfeer is er natuurlijk nu in Engeland en ook zo leuk om Bath gezien te hebben! én dan het heerlijke uitgaansleven bij je, musical, leuke band, enfin ik hoop dat het nu steeds beter, ook met Sam, voor je gaat❣️ Lieve groetjes uit het kleine dorp Midwoud

Saskia

Wauw Sabine wat een heftig verhaal .
Top van hoe je ermee bent omgegaan echt heel goed.
Gelukkig ook hele leuke dingen gedaan wat een ervaring
Nog veel plezier de komende weken en op naar de kerst met je familie .
Groetjes Saskia

Elise

Zo trots op jou!!

Patrick

Jemig Sabine, dat is een heftige periode.
Trots op jou hoe je het allemaal doet.
Sterkte en ik lees je gauw weer.

Xx

Loes

Geweldig zoals jij je staande hebt gehouden het is niet niks wat je heb meegemaakt, vooruit kijken naar leuke dingen zoals naar huis met kerst is het beste en lekker kerst inkopen doen. Hoop voor je dat alles nu weer wat beter gaat. Dikke knuf?

Joyce

Sabine wat ben ik trots om je tante te zijn. Zoals jij dit allemaal ondergaan hebt. Top hoor lieverd. Wens je nog veel succes daar. Dikke kus

Karin

Jeetje wat een verhaal. Trots op hoe je het doet en sterkte met het verwerken van alles?

Louise Lowies

Wat ben jij sterk. Wat een kracht om dit te ervaren. Hopelijk kan je het een fijn plekje geven. Neem de ervaring mee waardoor de volgende keer je weet hoe het voelt. Veel liefs, Louise.

Siham

Jeetje Sab wat een heftig verhaal! Je hebt goed gehandeld en ben trots op je. Ik hoop dat het nu goed met je gaat. Ook is het fijn de andere dingen te lezen en te weten dat het goed gaat daar in Engeland.

Veel plezier en tot gauw!

Luuk Franke

Sabine wees vooral trots op je zelf. Deze dingen wil je liever niet meemaken maar horen helaas ook bij het leven. Goed van je om er over te schrijven en te praten dit helpt je en maakt je sterker. Volwassen worden is een maar het zijn merk je wanneer er dingen in je leven gebeuren die indruk maken. Be proud and keep smiling?

Irene

Lieve Bien, Dat is heel heftig geweest!! Goed hoe je het opgepakt hebt en mee omgaat. Topper!!! Fijn dat de familie jou hier ook goed in begeleid. Geniet van de heerlijke Kersttijd daar en we zien je gauw!!! Liefs XXXX

Hanneke

Door omstandigheden reageer ik iets later, maar wat een ervaring meid. Bah. Je bent wel volwassen nu, daar bestaat geen twijfel over. Je hebt het heel goed gedaan maar wat zal je geschrokken zijn. Nu proberen je aandacht ergens anders op te richten maar dat gaat gelukkig goed zo te lezen. Top meid.

Margo

Sabine, wat een blog !!!!
Een vreselijke ervaring voor jou en alle anderen. En wat heb je je goed gehouden en vooral goed gehandeld. Ben blij dat je Naomi in de buurt hebt. Sabine ook ik vind dat je je fantastisch houd. En natuurlijk heb je ook hele nare, vervelende momenten. Praat er over hé. Over musicals. Ik ben hier in Hoofddorp ook pas weer begonnen om het decor voor alladin ( met 5 man) te maken. Heel erg leuk weer. De uitvoering is pas in juli. Maar die tijd hebben we echt nodig. Vond jij de echte ! Alladin mooi? Sabientje geniet van het mooie Londen in kerstsfeer dikke kus.
Margo

Melanie

Wat een verhaal Sabine... Ik sprak je moeder er vorige week op kantoor al even over ? Ik vind t heel knap van je hoe je t allemaal gedaan hebt. Ook de tijd erna. Het is een flinke leerervaring voor je. En zoals je zelf al schrijft: je bent zo te lezen in een heel fijn gezin terecht gekomen. Dikke knuffel van ons hier. P.S. Wij krijgen vlak voor Kerstmis een puppie! ?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active